Bartąg (jezioro)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bartąg
Bartążek
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Bartążek, Bartąg

Wysokość lustra

111 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

0,72 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1,550 km
0,720 km

Głębokość
• średnia
• maksymalna


6,4 m
15,2 m

Położenie na mapie gminy Stawiguda
Mapa konturowa gminy Stawiguda, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Bartąg”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Bartąg”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Bartąg”
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu olsztyńskiego, blisko centrum na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Bartąg”
Ziemia53°42′51,5″N 20°29′23,2″E/53,714306 20,489778
Jezioro Bartąg i położone nad nim miejscowości, mapa topograficzna z 1914 roku

Bartąg, potocznie Bartążek (dawn. Bartężkowe[1], Bartajskie, niem. Klein Bertunger See, hist. Bertingen, Berting[2]) – jezioro położone w dorzeczu rzeki Łyny, w gminie Stawiguda (powiat olsztyński, województwo warmińsko-mazurskie), około 4 km na południe od granic Olsztyna. Znajduje się na Warmii.

Nad jeziorem położone są trzy miejscowości, historycznie ze sobą powiązane. Na południowym krańcu jeziora leży wieś Bartążek (niem. Klein Bertung), na północno-wschodnim osada Owczarnia (niem. Neu Bertung). Na zachód od jeziora znajduje się wieś Bartąg (niem. Gross Bertung). Nazwa jeziora pochodzi od pruskiego pola (lauksu) Berting, znajdującego się w ziemi Berting (terra Bertingen)[3] i ma związek z bartnictwem.

Brzegi przeważnie o łagodnych stokach i tylko miejscami strome, długość linii brzegowej wynosi 4400 m. Jezioro położone w krajobrazie rolniczym (otwartym) z nielicznymi nadbrzeżnymi drzewami. W zlewni znajdują się łąki, pola uprawne oraz zabudowania. Dno przy brzegu piaszczyste, głębiej muliste. Szuwary porastają na prawie całej linii brzegowej. Wśród elodeidów występują rdestnice, ramienice i rogatek.

Do jeziora wpływają nieliczne, małe drobne cieki śródpolne, a wypływa niewielki ciek (w części południowej), regulowany zastawką (odpływ częściowo prowadzony drenami), kierując się do Jeziora Kielarskiego.

Występują następujące gatunki ryb:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Walenty Barczewski, Geografia polskiej Warmii, 1917, s. 8.
  2. Jezioro.com.pl - Warmia i Mazury - informacje, turystyka, przyroda [online], www.jezioro.com.pl [dostęp 2022-04-22].
  3. Grzegorz Białuński Pruskie związki terytorialno-osadnicze w dorzeczu środkowej Łyny w XIII wieku, Komunikaty Warmińsko-Mazurskie nr 1, 2004, str. 3-17

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]