Przejdź do zawartości

Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej
Symbol zabytku nr rej. A/1177 z 24.03.2009
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Bystrzyca Kłodzka

Adres

ul. Rycerska

Styl architektoniczny

gotyk

Rozpoczęcie budowy

1319

Ukończenie budowy

1580

Ważniejsze przebudowy

1608 i 1843 r.

Położenie na mapie Bystrzycy Kłodzkiej
Mapa konturowa Bystrzycy Kłodzkiej, w centrum znajduje się punkt z opisem „Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej”
Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka
Mapa konturowa gminy Bystrzyca Kłodzka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej”
Ziemia50°17′49,4″N 16°39′13,7″E/50,297056 16,653806

Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej – wzniesiona w 1580 r. warowna wieża, pierwotnie będąca elementem średniowiecznych murów obronnych miasta, od roku 1843 dzwonnica kościoła ewangelickiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Baszta została wzniesiona w 1580 r. jako element obwarowań miejskich. W roku 1608 została nakryta ostrosłupowym hełmem z cegieł[1]. W 1843 r. wieża została przerobiona na dzwonnicę wzniesionego obok niej kościoła ewangelickiego[2].
Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 24 marca 2009 r. obiekt został wpisany do rejestru zabytków[3].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Podstawa baszty ma wymiary 4,5 na 4,5 m. Początkowo budowla miała dach drewniany, później zamieniono go na ceglany, w formie ostrosłupa[4]. Od strony ul. Rycerskiej jest ostrołukowy portal, przy którym zachowały się resztki kamiennych wsporników, służących jako podpora dla ganku, a powyżej dla balkonu. We wszystkich ścianach na różnych wysokościach widnieją wąskie pionowe otwory strzelnicze. W czasie przebudowy baszty na dzwonnicę, w górnej części wypruto na wszystkich ścianach podwójne ostrołukowe okna, z ceglanym obramowaniem. Wtedy dorobiono też gzyms wieńczący budowlę, a na szczyt hełmu nasadzono krzyż i gałkę[5]. We wnętrzu zachował się oryginalny dzwon, pochodzący z początku XIX w[6].

Ciekawostki

[edytuj | edytuj kod]

W przeszłości baszta była nazywana Kruczą, Czarną lub Rzeźniczą, ostatnia nazwa prawdopodobnie pochodzi od cechu rzeźników, opiekującego się niegdyś tą częścią murów miejskich[7].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 15. Wyd. I. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1994, s. 78. ISBN 83-85773-06-1.
  2. Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 41. ISBN 83-213-4366-X.
  3. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  4. Krystyna Bartnik: Śląsk w zabytkach sztuki. Bystrzyca Kłodzka. Wyd. I. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1992, s. 124. ISBN 83-04-03529-4.
  5. Krystyna Bartnik: Śląsk w zabytkach sztuki. Bystrzyca Kłodzka. Wyd. I. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1992, s. 126. ISBN 83-04-03529-4.
  6. Agnieszka Maryniak: Bystrzyca Kłodzka. [dostęp 2014-03-23].
  7. Poznaj Dolny Śląsk. [dostęp 2014-03-23].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]