Batalion KOP „Dukla”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr Wacław Majchrowski |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Kryptonim |
188[a] |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Batalion KOP „Dukla” – pododdział piechoty, podstawowa jednostka taktyczna[2] Korpusu Ochrony Pogranicza.
Formowanie batalionu[edytuj | edytuj kod]
Batalion KOP „Dukla” został sformowany w drugiej połowie lipca 1939 roku, w Dukli (Okręg Korpusu Nr X), w składzie 2 pułku KOP „Karpaty”[3][4].
Działania batalionu[edytuj | edytuj kod]
1 kompania pod dowództwem porucznika Stefana Kazimierczaka, po zakończeniu organizacji, została skierowana do wsi Jaśliska z zadaniem „bardzo dyskretnego rozpoznania przedpola Przełęczy Dukielskiej, zaplanowania stanowisk obrony broni ciężkiej i plutonów strzeleckich”. Obrona przełęczy miała być zorganizowana w rejonie wsi Barwinek. „Przerzut kompanii z Jaślisk na właściwy kierunek do Barwinka miał nastąpić na specjalny rozkaz”[5]. 20 sierpnia 1939 roku porucznik Kazimierczak otrzymał rozkaz przesunięcia kompanii do Barwinka z zadaniem: „zaryglować kierunek ze Słowacji. Przewidzieć obronę przeciwko broni pancernej lub zmotoryzowanej. Do umocnień ziemnych przystąpić natychmiast (...)”. Kompania została wzmocniona II plutonem 1 kompanii ciężkich karabinów maszynowych, plutonem 81 mm moździerzy i dwoma 37 mm armatami przeciwpancernymi wz. 36[6].
W kampanii wrześniowej walczył w składzie 3 Brygady Górskiej.
Struktura organizacyjna i obsada personalna baonu[edytuj | edytuj kod]
Organizacja pokojowa batalionu[4]:
- dowództwo batalionu z kwatermistrzostwem
- pluton łączności batalionu
- 1 kompania strzelecka
- 2 kompania strzelecka
- 3 kompania strzelecka
- kompania ckm
- posterunek żandarmerii KOP „Dukla”[b]
Organizacja wojenna i obsada personalna I/2 pp „Karpaty” (baonu KOP „Dukla”)[8][9]
dowództwo
- dowódca batalionu - mjr Wacław Wawrzyniec Majchrowski[c]
- zastępca - kpt. Michał Fijałek
- adiutant - por. Stefan Lebelt
- dowódca plutonu łączności - kpt. Ignacy Witkowski
1 kompania strzelecka
- dowódca kompanii - kpt. Stefan Kazimierczak
- dowódca I plutonu - por. Rajmund Świętochowski († 2 IX 1939)
- dowódca II plutonu - por. Stanisław Kowalski
- dowódca III plutonu - st. sierż. Wojciech Eliasz
2 kompania strzelecka
- dowódca kompanii - kpt. Tadeusz Pściuk
- dowódca II plutonu - por. Zdzisław Dubicki
3 kompania strzelecka
- dowódca kompanii - por. Władysław Ostrowski
- dowódca I plutonu -
- dowódca II plutonu - por. Tadeusz Gryglaszewski
- dowódca III plutonu - sierż. Władysław Kupliński
1 kompania ckm
- dowódca kompanii - kpt. Artur Mazurek
- dowódca I plutonu -
- dowódca II pluton - por. Tadeusz Ossowski
- dowódca III plutonu -
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarządzenie szefa sztabu KOP ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna w sprawie używania w dowództwie KOP kryptonimów zamiast nazw jednostek KOP[1].
- ↑ Posterunek żandarmerii KOP „Dukla” zorganizowany miał być z dniem 18 lipca 1939. Wchodził w skład plutonu żandarmerii KOP „Karpaty”. Etat przewidywał 1 podoficera zawodowego, 1 podoficera nadterminowego i szeregowego zasadniczej służby wojskowej[7].
- ↑ Majchrowski Wacław Wawrzyniec, mjr piech., w KOP od 1933. Do lipca 1939 zastępca dcy baonu KOP „Budsław”. Potem mianowany dcą baonu KOP „Dukla”. We wrześniu 1939 początkowo dca I baonu 2 pułku piechoty KOP „Karpaty”, a od 14 września dca 3 pułku strzelców górskich, z którym po walkach w rejonie Starego Sambora 19 września przeszedł granicę z Węgrami[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 426.
- ↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 21.
- ↑ Prochwicz i 4/1994 ↓, s. 6.
- ↑ a b Rozkaz o sformowaniu 2 p KOP „Karpaty” ↓, s. 2.
- ↑ Kazimierczak 1982 ↓, s. 10-11.
- ↑ Kazimierczak 1982 ↓, s. 14.
- ↑ Rozkaz o sformowaniu 2 p KOP „Karpaty” ↓, s. 5.
- ↑ Utworzenie Batalionu KOP „Dukla”, Portal Historia podkarpacka [1].
- ↑ Dalecki 1989 ↓, s. 11, 42.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 729.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Dalecki: Armia „Karpaty” w wojnie 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-06229-3.
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. WarszawaPułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 8388067488.
- Stefan Kazimierczak: Żołnierz losu nie wybierał. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06697-3.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Rozkaz organizacyjny w sprawie utworzenia 2 Pułku Korpus Ochrony Pogranicza „Karpaty” → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.