Batalion ON „Koronowo”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1939 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr Antoni Krzesiński |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa bój na linii jezior koronowskich (2 IX 1939) bój o przedmoście bydgoskie (2–4 IX 1939) | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Koronowski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Koronowo”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Koronowski Batalion ON sformowany został wiosną 1939, w składzie Pomorskiej Brygady ON na podstawie etatu batalionu ON typ „S”. Jednostką administracyjną i mobilizującą dla Koronowskiego batalionu ON był 61 pułk piechoty w Bydgoszczy.
Organizacja i formowanie[edytuj | edytuj kod]
W dniach 19 i 20 czerwca 1939 roku do batalionu dostarczono uzbrojenie głównie francuskie wycofane z jednostek wojska stałego, w postaci: kb wz. 1907/15 wraz z bagnetami - 500 szt., rkm Chauchat (Chauchard) wz. 1915 - 6 szt. garłacze karabinowe V.B. - 6 szt., ckm Hotchkiss wz. 1914 - 18 szt., moździerze Stockes-Brandt wz. 1918 - 2 szt oraz stosowną amunicję do niej. Zmobilizowano ponad 700 żołnierzy. 24 sierpnia batalion zostaje "skrzyknięty" i zmobilizowany. Do 31 sierpnia 1939 zajął odcinek obrony w pasie obrony 9 DP na linii jezior koronowskich od miejscowości Buszkowo do miejscowości Byszewo. Rejon obrony został ufortyfikowany umocnieniami polowymi w postaci transzei, rowów strzeleckich zapór, zasieków i 2-4 rzędowego płotu z drutu kolczastego oraz minami ppanc. sztucznymi spiętrzeniami wody. Przede wszystkim 6 wykończonymi i 3 nie wykończonymi schronami żelbetowymi oraz 3 schronami drewniano-ziemnymi[1]. W kampanii wrześniowej walczył w składzie 9 Dywizji Piechoty (Armia „Pomorze"”). W kompaniach batalionu po 3 ckm wz. 1914 w dwóch plutonach ckm, dwa plutony strzeleckie w każdym 1 rkm wz. 1915.
Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]
- dowódca batalionu - mjr Antoni Krzesiński[2]
- adiutant batalionu - por. rez. Józef Popa
- oficer łączności - ppor. rez. Stanisław Bierca
- dowódca plutonu moździerzy - ppor. rez. Bolesław Przybysz
- dowódca 1 kompanii ckm „Koronowo I” - kpt. Czesław Teofil Ciechoński
- dowódca 1 plutonu - ppor. rez. Walenty Kaczmarek
- dowódca 2 plutonu - ppor. rez. Kazimierz Śmierzchalski
- dowódca 3 plutonu - ppor. Nagórski (plut. pchor. Leon Banach)
- dowódca 4 plutonu - chor. Feliks Dąferek
- dowódca 2 kompanii ckm „Koronowo II” inna nazwa „Wierzchucin Królewski” - por. rez. Aleksy Sottek
- dowódca 1 plutonu - ppor. rez. Stanisław Wojtanowski
- dowódca 2 plutonu - ppor. rez. Edward Szymczak
- dowódca 3 plutonu - ppor. rez. Wiktor Góralewski
- dowódca 4 plutonu - ppor. rez. Maksymilian Matysik
- dowódca 3 kompanii ckm „Sępólno” - por. rez. Leon Ligocki
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zbiorowa, Koronowski Biuletyn Historyczny nr 1/2017 str. 1-12, 2017.
- ↑ Izdebski 2000 ↓, s. 328.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
- Jerzy Izdebski: Dzieje 9 Dywizji Piechoty 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2000. ISBN 83-86842-62-8.