Batalion ON „Olkusz”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Batalion ON „Olkusz”
Olkuski batalion ON
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Leon Schönfeld

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Olkusz

Formacja

Obrona Narodowa

Rodzaj wojsk

piechota

Skład

typ IV lub typ II

Dąbrowska Półbrygada ON
Obrona Narodowa w 1939

Olkuski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Olkusz”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Formowanie batalionu[edytuj | edytuj kod]

Formowanie jednostki batalionu rozpoczęto w pierwszej dekadzie sierpnia 1939 roku na podstawie rozkazu Biura ds.ON MSWojsk. L.183 z dnia 2 sierpnia 1939[1]według etatu batalionu ON typ IV lub według etatu batalionu ON typ II[a][2][3]. Jednostka wchodziła w skład Dąbrowskiej Półbrygady ON. Stacjonowała na terenie Okręgu Korpusu Nr V: dowództwo i 1 kompania w Olkuszu, 2 kompania w Wolbromiu, a 3 kompania w Pilicy. Batalion składał się z kompanii ON „Olkusz” przeniesionej z batalionu ON „Zawiercie” oraz nowo sformowanych kompanii ON „Wolbrom” i „Pilica”[4].

24 sierpnia 1939 roku, po rozpoczęciu mobilizacji alarmowej, pododdział został przeformowany w III batalion 204 pułku piechoty. Organizacja jednostki zakończona została w pierwszych dniach września 1939 roku.


Organizacja pokojowa batalionu[edytuj | edytuj kod]

  • Dowództwo dowódca batalionu - kpt. Leon Schönfeld
  • 1 kompania ON „Olkusz”
  • 2 kompania ON „Wolbrom”
  • 3 kompania ON „Pilica”

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wiedza o organizacji tego batalionu według etatu nr 4 typu II wynika z załącznika nr 1 wyżej wskazanego rozkazu nr L. 183 z 2 VIII 1939, opublikowanego w książce K. Stepana i A. Wesołowskiego, Warszawa 2019. Nazwa załącznika „Skład organizacyjny i dyslokacja Dąbrowskiej Półbrygady ON”. Dodatkowo w tej tabeli-załączniku wskazany jest „Skład osobowy w/g L.1600/Tj.O.N.39”. Wniosek: Autor opisujący, że niniejszy batalion był formowany w/g typu IV prawdopodobnie pomylił w tabeli nr etatu z typem tego batalionu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wyd. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
  • Tadeusz Böhm: Bataliony Obrony Narodowej w Wielkopolsce w latach 1936–1939 i ich rola w Kampanii Wrześniowej. Poznań: Sorus, 1996. ISBN 83-87133-01-9. OCLC 830126196.
  • Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975.
  • Władysław Steblik, Armia „Kraków” 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ISBN 83-11-07434-8.
  • Piotr Skupień, Adam Śliwa: 55 Dywizja Piechoty Rezerwowa. seria Wielka Księga Piechoty Polskiej 1918-1939 tom nr 45. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020. ISBN 978-83-8164-328-3.
  • Kamil Stepan, Andrzej Wesołowski: To proste - będziemy się bić. Polskie przygotowania obronne (marzec-sierpień 1939). Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, Wojskowe Biuro Historyczne im. gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego, 2019. ISBN 978-83-8098-697-8.