Bazylika Julia

Bazylika Julia
	; Pozostałości bazyliki
Państwo	Włochy
Miejscowość	Rzym
Adres	Forum Romanum
Typ budynku	bazylika
Rozpoczęcie budowy	54 p.n.e.
Odbudowano	12 p.n.e., 283, 416
	Położenie na mapie Rzymu Bazylika Julia
	Położenie na mapie Włoch Bazylika Julia
	Położenie na mapie Lacjum Bazylika Julia
	41°53′31,12″N 12°29′05,58″E/41,891978 12,484883
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bazylika Julia (łac. Basilica Iulia) – niezachowana do czasów współczesnych bazylika, stojąca dawniej w południowo-zachodniej części Forum Romanum, pomiędzy świątynią Saturna a świątynią Kastora i Polluksa^[1].

Budowę bazyliki, mającej zastąpić stojącą wcześniej w tym miejscu Bazylię Sempronia z 170 roku p.n.e., rozpoczął około 54 p.n.e. Juliusz Cezar. Niewykończony jeszcze budynek został poświęcony w 46 p.n.e., chociaż prace budowlane zakończono ostatecznie dopiero za panowania Oktawiana Augusta^[1]^[2]. Niedługo po ukończeniu bazylika spłonęła w pożarze, po odbudowie została poświęcona w 12 roku p.n.e. wnukom Augusta, Gajuszowi i Lucjuszowi^[1]^[2]. Po ponownym pożarze za panowania Karinusa w 283 roku odbudowana w 305 roku przez Dioklecjana^[2]. Po zdobyciu Rzymu przez Wizygotów w 410 roku została zniszczona^[2], odbudowano ją jednak w 416 roku staraniem prefekta Rzymu Gabiniusa Vettiusa Probianusa^[1]. W VIII wieku północno-wschodnią część bazyliki zaadaptowano na kościół, co jednak nie uchroniło jej przed zniszczeniem – z czasem budowla zaczęła służyć jako źródło darmowego budulca^[2]. Ostatnie pozostałości rozebrano w XVI wieku, a pozyskany w ten sposób materiał wykorzystano do wzniesienia Palazzo Torlonia^[2]. Do czasów współczesnych zachowały się jedynie odsłonięte podczas przeprowadzonych w XIX wieku prac archeologicznych podium, część schodów oraz fragmenty konstrukcji w zachodnim narożniku, pochodzące z czasów odbudowy dokonanej przez Dioklecjana^[2].

Zajmująca powierzchnię o wymiarach 101×49 m bazylika składała się z głównego budynku o długości 82 i szerokości 16 m, otoczonego podwójnym, dwukondygnacyjnym portykiem^[1]. Wyłożony marmurem portyk, szeroki na 7,5 m, posiadał po osiemnaście kolumn na dłuższych bokach i osiem na krótszych. Kolumny na dolnym poziomie wzniesione zostały w porządku toskańskim, na górnym natomiast w jońskim^[1]^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f L. Richardson jr: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. 52-53. ISBN 0-8018-4300-6.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. Edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 125. ISBN 1-884964-80-X.

Linki zewnętrzne

Strona projektu rekonstrukcji komputerowej bazyliki (angielski)

[richardson-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f L. Richardson jr: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. 52-53. ISBN 0-8018-4300-6.

[encyclopedia-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. Edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 125. ISBN 1-884964-80-X.

[1]

[2]