Bazylika Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Lourdes
43°05′50,5″N 0°03′30,1″E/43,097361 0,058361| sanktuarium | |||||||||||||||||||
 Bazylika Niepokalanego Poczęcia NMP | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| bazylika mniejsza |
od | ||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Francji  | |||||||||||||||||||
| 43°05′50,5″N 0°03′30,1″E/43,097361 0,058361
| |||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||
Bazylika Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Lourdes (fr. Basilique de l'Immaculée-Conception de Lourdes) – kościół rzymskokatolicki, położony na terenie sanktuarium Matki Bożej w Lourdes. Zwana jest potocznie „kościołem górnym”.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół został zaprojektowany w stylu neogotyckim przez architekta Hippolyte’a Duranda, zbudowany w latach 1866–1872[1]. 15 sierpnia 1871 został poświęcony, a 2 lipca 1876 konsekrowany przez kardynała Guipert, arcybiskupa Paryża[2]. Jest drugim z kościołów na terenie sanktuarium w Lourdes. Wznosi na szczycie Groty Objawień Massabielle, za bazyliką Różańcową.
Wygląd zewnętrzny[edytuj | edytuj kod]
Z zewnątrz bryła świątyni zdominowana jest przez wysoką na 70 m wieżę, flankowaną przez 2 mniejsze wieżyczki, ukończone ok. 1908. W wieży wiszą 4 główne dzwony: Jeanne-Alphonsine (2000 kg), Geneviève-Félicie (1800 kg), Hermine-Benoîte (1100 kg) i Cécile-Gastine (800 kg), wydzwaniające co godzinę melodię „Ave Maria z Lourdes”.
Ponad wejściem umieszczono 2 okrągłe mozaiki papieży: górną przedstawiającą papieża Piusa X, trzymającego w lewej ręce dekret z 13 listopada 1907 o ustanowieniu Święta Matki Bożej z Lourdes w Kościele Powszechnym (11 lutego) i dolną przedstawiającą papieża Piusa IX, który 8 grudnia 1854 bullą Ineffabilis Deus ogłosił Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny[3].
Wnętrze[edytuj | edytuj kod]
Bazylika jest budowlą jednonawową, pięcioprzęsłową, zbudowaną z kamienia[2]. Ściany bazyliki są wyłożone wotywnymi płytami kommemoracyjnymi, będącymi pozostałością po narodowych pielgrzymkach. Nawa oraz kaplice są oświetlone witrażami przedstawiającymi tajemnicę o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny oraz historię Bernadetty i objawień[4]; w oknach clerestorium przedstawiona jest Maryja jako druga Ewa.
Ołtarz główny z marmuru z Carrary z figurą Matki Bożej jest dziełem Cabucheta[2]; zbudowany został bezpośrednio nad miejscem objawień, w znajdującej się pod bazyliką Grocie Objawień. Wewnątrz jest łącznie 21 ołtarzy. Organy pochodzą z 1873. Mają one 26 głosów a ich prospekt został wykonany z rosyjskiego dębu[2].
Uwagę wiernych przyciąga relikwiarz św. Bernadetty.
Wewnątrz jest 550 miejsc siedzących i 5 miejsc dla wózków inwalidzkich.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lourdes-france.org: The Basilica of the Immaculate Conception. [dostęp 2011-01-19]. (ang.).
- ↑ a b c d Sanktuaria. Bazylika górna [online], Parafia MB Różańcowej w Rudzie Śląskiej [dostęp 2011-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-23].
- ↑ Oliver Todd: The Lourdes Pilgrim. Matthew James Publishing, 2003, s. 43. (ang.).
- ↑ Bazylika Niepokalanego Poczęcia [online], niedziela.pl [dostęp 2011-01-20] [zarchiwizowane z adresu 2011-02-09].