Beagle harrier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beagle harrier
Ilustracja
Kraj patronacki

Francja

Kraj pochodzenia

Francja[1]

Wymiary
Wysokość

43–50 cm

Masa

20–25 kg[2]

Klasyfikacja
FCI

grupa VI, sekcja 1.2,
numer wzorca 290

Beagle harrierrasa psa, należąca do grupy psów gończych, posokowców i ras pokrewnych. Zaklasyfikowana do sekcji psów gończych średniej wielkości, przez FCI w 1974 roku. Podlega próbom pracy[1].

Beagle harrier powstał pod koniec XIX wieku ze skrzyżowania beagla z harrierem[2] oraz z niewielkim udziałem poitevina[potrzebny przypis]. Rasa ta miała polować na stada jeleni i zająców. Jest wytrwałym psem myśliwskim oraz spokojnym i łagodnym psem do towarzystwa, idealnym dla dzieci. Umaszczenie najczęściej jest tricolor biało-rudo-czarne. Sylwetka Beagle'a-Harierr'a jest mocno umięśniona i smukła.

Zdrowie i pielęgnacja[edytuj | edytuj kod]

Beagle Harrier z natury jest bardzo zdrową rasą. Żyje do około 12-14 lat. Problemy może jedynie sprawiać dysplazja bioder.

Charakter[edytuj | edytuj kod]

Beagle-harrier jest bardzo miłym, łagodnym wobec ludzi psem, równocześnie obdarzonym silnym instynktem łowieckim. W domu to psy czułe, miłe, lubiące ciepło i wygody. Są łagodne i cierpliwe wobec dzieci. Dobrze dogadują się z innymi psami w domu, nie są też zaczepne wobec obcych psów na spacerach. Nie można zapominać o ich predyspozycjach łowieckich – psy te potrzebują dużo ruchu[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 217.
  2. a b Fogle Bruce: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 978-83-7319-815-9.
  3. BEAGLE-HARRIER - Rasy psów - Psy.pl [online], Wszystko, co warto wiedzieć o psach [dostęp 2020-09-10] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.