Bengt Lindqvist

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bengt Lindqvist
Pełne imię i nazwisko

Bengt Olof Lennart Lindqvist

Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1936
Helsingborg

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 2016
Nynäshamn

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Uniwersytet w Lund

Partia

Szwedzka Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza

Bengt Olof Lennart Lindqvist (ur. 3 czerwca 1936 w Helsingborgu[1], zm. 3 grudnia 2016[2] w Nynäshamn[3]) – szwedzki polityk, działacz na rzecz osób niepełnosprawnych, poseł do Riksdagu, w latach 1985–1991 minister.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako nastolatek utracił wzrok. Kształcił się w szkole dla niewidomych w Sztokholmie, w 1960 ukończył filologię angielską na Uniwersytecie w Lund, a w 1965 uzyskał magisterium na Uniwersytecie Sztokholmskim[3]. Pracował m.in. w szwedzkim zrzeszeniu osób niedowidzących Synskadades Riksförbund, którym kierował w latach 1975–1985. Od 1977 do 1985 był też przewodniczącym DHP, szwedzkiego stowarzyszenia osób niepełnosprawnych[3]. Działał w międzynarodowych organizacjach osób niewidomych (WCWB i IFB), współtworzył międzynarodowe zrzeszenie Disabled Peoples’ International[3].

Wstąpił do Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej[4]. Od 1985 do 1991 sprawował urząd ministra bez teki w rządach, którymi kierowali Olof Palme i Ingvar Carlsson[5]. Pracował w departamencie spraw społecznych, odpowiadając m.in. za usługi socjalne i politykę rodzinną[1]. W latach 1983–1985 był zastępcą poselskim, a w kadencji 1988–1991 posłem do Riksdagu (nie wykonywał mandatu z uwagi na niepołączalność stanowisk). W 1992 i 1993 ponownie pełnił funkcję zastępcy poselskiego, w latach 1993–1995 wykonywał pełnoprawny mandat deputowanego[4].

Kontynuował działalność społeczną na rzecz osób niepełnosprawnych, kierował organizacją HandikappHistoriska Föreningen i instytutem Hjälpmedelsinstitutet, a w 2003 współtworzył projekt Disability Rights Promotion International[3]. W latach 1994–2002 był specjalnym sprawozdawcą do spraw niepełnosprawności w ramach działającej w strukturze ONZ komisji CSocD[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Lindqvist, Bengt, [w:] Hans Uddling, Katrin Paabo (red.), Vem är det: Svensk biografisk handbok: 1993, Sztokholm: Norstedts, 1992, s. 682, ISBN 91-1-914072-X [dostęp 2022-12-11] (szw.).
  2. Bengt Lindqvist död [online], aftonbladet.se, 4 grudnia 2016 [dostęp 2022-12-11] (szw.).
  3. a b c d e Anna Derksen, Bengt Olof Lennart Lindqvist (1936–2016) [online], nordics.info, 4 grudnia 2019 [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  4. a b Bengt Lindqvist (S) [online], riksdagen.se [dostęp 2022-12-11] (szw.).
  5. Members of the Swedish Government 1946–, sweden.gov.se [zarchiwizowane 2012-06-16] (ang.).
  6. Special Rapporteur 1994–2002: Bengt Lindqvist [online], un.org [dostęp 2022-12-11] (ang.).