Beniamin (Tupieko)
| Witalij Tupieko | |
| Metropolita miński i zasławski | |
_%D0%B2_2016_%D0%B3%D0%BE%D0%B4%D1%83.jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 września 1968 |
| Metropolita miński i zasławski | |
| Okres sprawowania |
od 2020 |
| Biskup borysowski | |
| Okres sprawowania |
od 2014 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
16 grudnia 1994 |
| Diakonat |
9 stycznia 1995 |
| Prezbiterat |
13 lutego 1995 |
| Chirotonia biskupia |
21 marca 2010 |
| |
| Data konsekracji |
21 marca 2010 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Miejsce | |||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Filaret (Wachromiejew), Juwenaliusz (Pojarkow), Warsonofiusz (Sudakow), Metody (Niemcow), Dymitr (Drazdou), Aleksander (Mogilow), Arseniusz (Jepifanow), Justynian (Owczinnikow), Guriasz (Apalko), Ignacy (Karagiozow), Sawa (Wołkow), Sergiusz (Czaszyn) | ||||||||||
| |||||||||||
Beniamin, imię świeckie Witalij Iwanowicz Tupieko (ur. 16 września 1968 w Łunińcu) – białoruski biskup prawosławny, zwierzchnik Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego od 2020.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Szkołę średnią ukończył w Łunińcu, następnie w 1985 podjął studia na wydziale radiofizyki i elektroniki Państwowego Uniwersytetu Białoruskiego. W latach 1987–1989 odbywał zasadniczą służbę wojskową. W 1992 ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera radiofizyka. W sierpniu tego samego roku wstąpił do seminarium duchownego w Mińsku. W 1994, po ukończeniu trzeciego roku nauki, wstąpił jako posłusznik do monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowiczach. 16 grudnia 1994 złożył wieczyste śluby mnisze przed przełożonym klasztoru, archimandrytą Guriaszem, przyjmując imię zakonne Beniamin na cześć świętego metropolity piotrogrodzkiego i gdowskiego nowomęczennika Beniamina. 9 stycznia 1995 przyjął święcenia diakońskie z rąk metropolity mińskiego i słuckiego Filareta. Ten sam hierarcha wyświęcił go 13 lutego 1995 na kapłana[1].
W 1996, po ukończeniu seminarium duchownego, rozpoczął studia w Mińskiej Akademii Duchownej, otrzymując równocześnie stanowisko wykładowcy seminarium w Mińsku. W 1999 obronił dysertację kandydacką w dziedzinie teologii. W tym samym roku otrzymał godność igumena. W 2005 został dziekanem monasteru w Żyrowiczach, zaś w 2006 otrzymał godność archimandryty. Był członkiem delegacji eparchii mińskiej i słuckiej na Sobór Lokalny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w styczniu 2009. 1 lipca 2009 został przełożonym monasteru Zwiastowania w Ladach[1].
21 marca 2010 r. w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie miała miejsce jego chirotonia na biskupa pomocniczego eparchii mińskiej i słuckiej, z tytułem biskupa borysowskiego. W ceremonii wzięli udział patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl, metropolici miński i słucki Filaret, kruticki i kołomieński Juwenaliusz, sarański i mordowski Warsonofiusz, permski i solikamski Metody, arcybiskupi witebski i orszański Dymitr, astański i ałmacki Aleksander, istrzański Arseniusz, naro-fomiński Justynian, nowogródzki i lidzki Guriasz oraz biskupi prowacki Ignacy (z Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego), tyraspolski i dubosarski Sawa i sołniecznogorski Sergiusz[2]. Od czerwca 2010 kierował Radą Wydawniczą Egzarchatu Białoruskiego[1].
W 2014 r. został pierwszym ordynariuszem nowo erygowanej eparchii borysowskiej[3].
25 sierpnia 2020 r. Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego mianował go nowym egzarchą Białorusi, z równoczesnym podniesieniem do godności metropolity mińskiego i zasławskiego i stałym członkostwem w Świętym Synodzie. Hierarcha jednocześnie nadal pełni obowiązki zwierzchnika eparchii borysowskiej[4]. Formalnie nadanie godności metropolity odbyło się 6 września 2020 r. w moskiewskim soborze Chrystusa Zbawiciela[5]. Beniamin jest pierwszym zwierzchnikiem Egzarchatu Białoruskiego narodowości białoruskiej[6]. Jego poprzednik na urzędzie, metropolita Paweł, został przeniesiony na inną katedrę po tym, gdy potępił stosowanie przemocy wobec uczestników protestów przeciwko Aleksandrowi Łukaszence po wyborach prezydenckich na Białorusi w 2020 r. Metropolita Beniamin zakazał podległemu sobie duchowieństwu uczestnictwa w demonstracjach[7].
Od 2021 r. hierarcha pełni również obowiązki ordynariusza eparchii słuckiej[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Вениамин, митрополит Минский и Заславский, Патриарший экзарх всея Беларуси (Тупеко Виталий Иванович) / Персоналии / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2020-09-11] (ros.).
- ↑ В неделю 5-ю Великого поста и день памяти прп. Марии Египетской Святейший Патриарх Кирилл совершил Литургию св. Василия Великого в Храме Христа Спасителя
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 23 октября 2014 года
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 25 августа 2020 года / Официальные документы / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2020-08-25] (ros.).
- ↑ Святейший Патриарх Кирилл возвел в сан митрополита епископа Вениамина, избранного Патриаршим экзархом всея Беларуси / Новости / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2020-09-11] (ros.).
- ↑ Митрополит Павел покинул Беларусь [online].
- ↑ Белорусская церковь решила избавиться от неугодного властям гродненского архиепископа Артемия / Вера и общество / Независимая газета [online], www.ng.ru [dostęp 2021-06-09].
- ↑ ЖУРНАЛ Священного Синода от 9 июня 2021 года. patriarchia.ru, 9 czerwca 2021. [dostęp 2022-01-10]. (ros.).