Benigno Aquino
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 27 listopada 1932 Concepción | |
| Data i miejsce śmierci | 21 sierpnia 1983 Port lotniczy Manila | |
| Senator Filipin | ||
| Okres | od 30 grudnia 1967 do 23 września 1972 | |
| Przynależność polityczna | Partia Liberalna | |
| ||
| Odznaczenia | ||
| ||
Benigno Simeon Aquino, pseud. Ninoy Aquino[1] (ur. 27 listopada 1932 w Concepción, zm. 21 sierpnia 1983 w Manili[2]) – filipiński polityk i działacz opozycji.
W młodości pracował jako dziennikarz. Relacjonował wydarzenia z Korei, Malezji i Wietnamu[3]. Walczył w sposób pokojowy z reżimem Ferdinanda Marcosa. W 1968 roku został przywódcą Partii Liberalnej. W 1972 roku, po ogłoszeniu stanu wyjątkowego, został uwięziony. Na wolność wyszedł w 1980 roku[2]. W wyniku problemów zdrowotnych, w latach 1980-1983 przebywał na emigracji w Bostonie[3]. Gdy wrócił na Filipiny 21 sierpnia 1983 roku, tajne służby Marcosa zamordowały go na lotnisku w Manili[2]. Aquino został postrzelony w głowę w chwili wysiadania z samolotu[1].
Jego śmierć zmobilizowała opozycję do utworzenia bloku politycznego Siła Ludu[4]. Po obaleniu reżimu Marcosa, jego żona Corazon Aquino została prezydentem Filipin w 1986 roku, zaś syn Benigno, Benigno Aquino III, objął urząd prezydenta w 2010 roku[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Benigno Simeon Aquino, Jr. (ang.). Encyclopedia Britannica. [dostęp 2016-04-10].
- ↑ a b c Aquino Benigno Simeon (pol.). Encyklopedia PWN. [dostęp 2016-04-10].
- ↑ a b Thomas M. Leonard: Encyclopedia of the Developing World (ang.). [dostęp 2016-04-10].
- ↑ Filipiny. Historia (pol.). Encyklopedia PWN. [dostęp 2016-04-10].
