Bergen auf Rügen
54°25′N 13°26′E/54,416667 13,433333
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||
| Powiat | |||
| Powierzchnia |
51,42 km² | ||
| Wysokość |
55 m n.p.m. | ||
| Populacja (31.12.2017) • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Nr kierunkowy |
03838 | ||
| Kod pocztowy |
18528 | ||
| Tablice rejestracyjne |
VR, GMN, NVP, RDG, RÜG | ||
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego  | |||
Położenie na mapie Niemiec  | |||
| 54°25′N 13°26′E/54,416667 13,433333
| |||
| Strona internetowa | |||
Bergen auf Rügen – miasto w Niemczech, w powiecie Vorpommern-Rügen, siedziba związku gmin Bergen auf Rügen w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie. Leży w centrum wyspy Rugii, na historycznym Pomorzu Zachodnim, liczy ok. 14 tys. mieszkańców (2008).
Toponimia
[edytuj | edytuj kod]
Niemiecka nazwa Bergen jest bezpośrednią adaptacją wcześniejszej słowiańskiej nazwy Gora, zapisanej w takiej formie w 1232 roku[2]. W języku polskim oddawana w formie Góra[3][4], Górsko Rańskie[5].
Historia
[edytuj | edytuj kod]
W średniowieczu wyspę zamieszkiwali słowiańscy Ranowie. W X wieku na 91-metrowej górze Ranowie zbudowali gród nazywany w kronikach średniowiecznych Ruygard. Gród ten istniał do XIII wieku i jego pozostałości w postaci wałów widoczne są wokół wieży na górze Rugard pod miastem. Po zdobyciu Rugii przez Danię i upadku Arkony, pod górą z grodem założono dzisiejszą miejscowość Bergen (dawniej w kronikach zapisywane pod nazwą Gora). W 1168 roku rozpoczęto prace nad budową kościoła Mariackiego jako kościoła pałacowego księcia Rugii Jaromara I. W 1193 roku ukończony i konsekrowany kościół, z wyjątkiem budynku zachodniego, został przekazany klasztorowi cystersów, którzy mieli chrystianizować słowiańskich Ranów. W 1445 miał miejsce pożar miejscowości. W 1613 otrzymała prawa miejskie. Po wygaśnięciu dynastii Gryfitów i wojnie trzydziestoletniej od 1648 część Szwecji, następnie od 1815 w granicach Prus, a w 1871 Niemiec. W latach 1949–1990 część NRD.
1 stycznia 2011 do miasta przyłączono gminę Thesenvitz[6].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Kościół Mariacki z XII–XIII w., gotycki
- Klasztor
- Ratusz z 1861/1912
- Gmach poczty z 1892/1902
- Kościół św. Bonifacego z 1912, neoromański
- Spichlerz
- Plebania przy kościele Mariackim
- Gmach sądu
- Domy i kamienice
- Dworzec kolejowy
-
-
Ratusz -
Gmach poczty -
Kościół św. Bonifacego -
Gmach sądu
.jpeg)
_(Post)_(11358589385).jpg)
_(11391931506).jpg)
Transport
[edytuj | edytuj kod]Drogowy
[edytuj | edytuj kod]Na zachodzie miasta przebiega trasa europejska E251, trasa europejska E22 oraz droge krajową B96, która łączy Żytawę w kraju Saksonii (B99) z Sassnitz na wschodzie Rugii. Od zachodniej obwodnicy miasta, rozpoczyna swój bieg droga krajowa B196, relacji Bergen auf Rügen - Göhren na wschodzie wyspy[7].
Kolejowy
[edytuj | edytuj kod]
W mieście znajduje się stacja kolejowa.
Współpraca zagraniczna
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ https://web.archive.org/web/20190510165613/https://www.laiv-mv.de/static/LAIV/Statistik/Dateien/Publikationen/A%20I%20Bev%C3%B6lkerungsstand/A123/2017/A123%202017%2022.xls
- ↑ Hanswilhelm Haefs, Ortsnamen und Ortsgeschichten auf Rügen, München 2003, s. 48.
- ↑ ks. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt IIA. Poznań: 1937.
- ↑ Jarosław Kociuba "Pomorze. Praktyczny przewodnik turystyczny po ziemiach dawnego Księstwa Pomorskiego", Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2012
- ↑ Koleje Pomorza Przyodrzańskiego 1:1 000 000 Dyr. Okręg. Kolei Państw. w Szczecinie, 1946 [1].
- ↑ Reforma administracyjna.
- ↑ Gute fahrt auf allen wegen ihre 1:800 000, Sparkasse Höxter, s. 1, 2, ISBN 3-259-01123-4 (niem. • ang.).
![[1]](https://web.archive.org/web/20131023055353/http://www.kolej.one.pl/mapy/1/1099510834.jpg){kind=link}