Berlin (1999)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Berlin
Ilustracja
Klasa

okręt zaopatrzeniowy

Typ

702 (Berlin)

Historia
Stocznia

Flensburger Schiffbau-Gesellschaft, Flensburg Niemcy

Położenie stępki

4 stycznia 1999

Wodowanie

30 kwietnia 1999

 Deutsche Marine
Wejście do służby

11 kwietnia 2001

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna 20 240 ts

Długość

173,7 m

Szerokość

24 m

Zanurzenie

7,6 m

Napęd
2 silniki wysokoprężne o mocy po 5340 kW, 2 śruby
Prędkość

20 w.

Zasięg

9900 Mm

Uzbrojenie
4 działka przeciwlotnicze 27 mm
zestawy pocisków plot. Stinger
Wyposażenie lotnicze
2 burtowe stanowiska przeładunkowe, rufowe stanowisko przekazywania paliwa[1]
Załoga

139[2]

Berlinniemiecki uniwersalny okręt zaopatrzeniowy z początku XXI wieku, główny okręt typu 702 (Berlin). Nosi numer burtowy A 1411. Znajduje się w służbie Marynarki Niemieckiej od 2001 roku.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

„Berlin” stał się pierwszym okrętem nowego typu okrętów zaopatrzeniowych zbudowanych dla Marynarki Niemieckiej (Deutsche Marine) na przełomie XX i XXI wieku, nazwanego jako typ 702 (niem. Klasse 702) lub typ Berlin, od jego nazwy[3]. Stały się one największymi okrętami marynarki Niemiec w chwili wejścia do służby[3]. Są to okręty pomocnicze służące do szerokiego wsparcia logistycznego i medycznego grup zadaniowych okrętów[3].

Budowę okrętu zamówiono 15 października 1997 roku[4]. Stępkę pod budowę położono 4 stycznia 1999 roku, wodowano go 30 kwietnia tego samego roku, a wszedł do służby 11 kwietnia 2001 roku[4]. Pierwotnie planowana nazwę „Schwarzwald”, ostatecznie nadano mu nazwę „Berlin”, od stolicy Niemiec[4]. Zbudowano go, wraz z kolejną jednostką, w stoczni Flensburger Schiffbau-Gesellschaft (FSG) we Flensburgu[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Okręt ma wyporność pełną 20 240 ts[5]. Długość wynosi 173,7 m, szerokość 24 m, a zanurzenie 7,6 m[2]. Napęd stanowią dwa silniki wysokoprężne MAN Diesel 12V 32/40 o mocy po 5340 kW z przekładniami redukcyjnymi, napędzające dwie czteropłatowe śruby o regulowanym skoku[2]. Napęd zapewnia osiąganie prędkości do 20 węzłów i zasięgu do 9900 mil morskich[2]. Na dziobie znajduje się ster strumieniowy[2]. Energię elektryczną zapewniają cztery generatory wysokoprężne o mocy po 1200 kW[2].

„Berlin” od rufy

Okręt może transportować 7600 ton paliwa okrętowego, 490 ton paliwa lotniczego, 126 ton oleju smarnego, 195 ton amunicji, 125 ton produktów zamrożonych, 100 ton innych zapasów, 1330 ton wody pitnej i 84 standardowe kontenery[2]. Wyposażony jest w urządzenia do zaopatrywania okrętów w morzu (RAS) oraz dwa 24-tonowe żurawie[3]. Bazują na nim dwa śmigłowce Sea King lub NH90, łącznie z ich hangarowaniem[3].

Modułowy szpital okrętowy wyposażony jest w 45 łóżek na oddziale ogólnym i 4 na intensywnej terapii[3].

Uzbrojenie jest wyłącznie obronne i stanowią je cztery działka automatyczne MLG kalibru 27 mm[3]. Może również przenosić naramienne zestawy pocisków przeciwlotniczych Stinger[3].

Służba[edytuj | edytuj kod]

„Berlin” uzupełnia zapasy włoskiego lotniskowca „Giuseppe Garibaldi” i amerykańskiego niszczyciela USS „Forrest Sherman” na Morzu Północnym, 3 marca 2022 roku

Po wejściu do służby „Berlin” wspierał działania okrętów niemieckich i innych państw NATO, także podczas misji zagranicznych. W 2004 roku brał udział w międzynarodowych manewrach Baltops na Bałtyku i przebywał wówczas w Gdyni[6]. W 2005 roku udzielał pomocy ofiarom tsunami na Sumatrze w prowincji Aceh[4].

W styczniu 2009 roku wchodził w skład stałego zespołu okrętów NATO SNMG 2. Brał następnie udział w działaniach antypirackich w ramach operacji Unii Europejskiej o kryptonimie „Atalanta” w Rogu Afryki od kwietnia do lipca 2009, od stycznia do czerwca 2012 i od czerwca do października 2014 roku[7]. Od 7 maja do początku czerwca 2015 roku wraz z fregatą „Hessen” uratował łącznie 3419 imigrantów forsujących na łodziach Morze Śródziemne[8].

W czerwcu 2016 roku wziął udział w międzynarodowych manewrach Baltops na Bałtyku[9].

Od kwietnia do września 2020 roku „Berlin” wchodził w skład zespołu NATO SNMG 2 na Morzu Egejskim, pod dowództwem kmdra por. Stefana Klatta, ustanawiając rekord najdłuższego czasu w morzu bez zejścia na ląd w historii niemieckiej marynarki wojennej (pięć i pół miesiąca), w celu uniknięcia zakażenia na początku pandemii COVID-19, przepływając ponad 36 000 mil morskich[10]. Powrócił do macierzystego portu Wilhelmshaven 17 września tego roku[10].

Od 5 marca 2021 roku „Berlin” brał udział w operacji Unii Europejskiej o kryptonimie „Irini” na Morzu Śródziemnym, w celu egzekwowania embarga ONZ na broń w wojnie w Libii i monitorowania nielegalnego eksportu ropy naftowej z Libii. W celu ułatwienia kontroli statków zaokrętowano na nim po raz pierwszy dwa śmigłowce Sea Lynx z 5 Dywizjonu Lotnictwa Morskiego w Nordholz[11]. Operacja trwała do 10 lipca, przeszukano podczas niej pięć statków, a z okrętu operowała także litewska grupa abordażowa[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nitka 2007 ↓, s. 19-20.
  2. a b c d e f g h Multi-product replenishment oiler Berlin (A1411). Ships Hub. [dostęp 2022-06-14]. (ang.).
  3. a b c d e f g h Berlin Class Fleet Auxiliary Vessels. Naval Technology, 28 sierpnia 2012. [dostęp 2022-06-14]. (ang.).
  4. a b c d Nitka 2007 ↓, s. 19.
  5. Nitka 2007 ↓, s. 22.
  6. Nitka ↓.
  7. ATALANTA. FELDPOST der BUNDESWEHR und des BUNDESHEERES (AT) 1955 - 2022. [dostęp 2022-06-14]. (niem.).
  8. Bundeswehr: Die Rettungen der „Hessen“ und der „Berlin“ im Mittelmeer. einsatz.bundeswehr.de, 8 czerwca 2015. [zarchiwizowane z tego adresu]. (niem.).
  9. Exercise Watch: BALTOPS – NATO & Friends demonstrieren Stärke in der Ostsee : Augen geradeaus. augengeradeaus.net, 4 czerwca 2016. (niem.).
  10. a b Presse- und Informationszentrum Marine: Einsatzgruppenversorger "Berlin" kehrt mit besonderem Rekord aus der Ägäis zurück. www.presseportal.de, 14 września 2020. [dostęp 2020-09-23]. (niem.).
  11. Presse- und Informationszentrum Marine: EU-Einsatz „Irini“: Einsatzgruppenversorger „Berlin“ verlegt ins Mittelmeer. presseportal.de, 4 marca 2021. [dostęp 2020-09-23]. (niem.).
  12. Presse- und Informationszentrum Marine: Einsatzgruppenversorger „Berlin“ aus dem Einsatz zurück. bundeswehr.de, 10 lipca 2021. [dostęp 2022-06-14]. (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Nitka. Niemieckie zaopatrzeniowce typu Berlin. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 9/2007. XII (69), wrzesień 2007. Warszawa.