Bernard Rośkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bernard Rośkiewicz
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1920
Załęże

Data i miejsce śmierci

17 maja 2015
Wrocław

Poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji
Okres

od 1965
do 1985

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Bernard Rośkiewicz (ur. 5 maja 1920 w Załężu – ob. część Znamirowic, zm. 17 maja 2015 we Wrocławiu[1]) – polski polityk, poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Wincentego i Marii. Od marca 1946 do lipca 1948 był nauczycielem i kierownikiem szkoły w Laskach. W latach 1948–1949 pełnił funkcję podinspektora szkolnego w Ząbkowicach Śląskich, w latach 1948–1950 sekretarza Oddziału Powiatowego Związku Nauczycielstwa Polskiego, a w latach 1949–1950 prezesa Oddziału Powiatowego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Ząbkowicach Śląskich. Od grudnia 1949 do sierpnia 1950 był zastępcą przewodniczącego i przewodniczącym prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Ząbkowicach Śląskich. W latach 1952–1956 był sekretarzem, w latach 1953–1956 członkiem prezydium, a od 1957 do 1983 wiceprzewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu we Wrocławiu. Od 1957 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Zarządu Wojewódzkiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej we Wrocławiu. W latach 1970–1975 zasiadał w Zarządzie Głównym TPPR. W latach 1973–1984 był wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu.

W 1948 wstąpił do Stronnictwa Ludowego, gdzie był wiceprezesem Zarządu Powiatowego w Ząbkowicach Śląskich. W listopadzie 1949 przystąpił wraz z SL do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, w którym do 1950 był wiceprezesem Powiatowego Komitetu Wykonawczego w Ząbkowicach Śląskich. W latach 1950–1953 był kierownikiem Wydziału Organizacyjnego Wojewódzkiego KW partii we Wrocławiu, w latach 1953–1956 członkiem prezydium WKW we Wrocławiu (od 1954 jako wiceprzewodniczący), zaś w latach 1956–1989 członkiem Naczelnego Komitetu (w latach 1985–1988 także jego prezydium) oraz prezydium Wykonawczego Komitetu ZSL we Wrocławiu. W 1956 był kierownikiem Wydziału Propagandy i Szkolenia NK ZSL, a w 1957 instruktorem NK ZSL. W latach 1957–1967 był wiceprezesem, a od 1967 do 1987 prezesem WK ZSL we Wrocławiu. W latach 1987–1989 był prezesem honorowym WK ZSL we Wrocławiu.

W 1965, 1969, 1972, 1976 i 1980 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL kolejno z okręgów Jelenia Góra, Legnica (dwukrotnie) i Wrocław (także dwukrotnie). W IV i V kadencji zasiadał w Komisji Spraw Wewnętrznych, w VI kadencji w Komisji Mandatowo-Regulaminowej i Komisji Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości, w VII kadencji w Komisji Obrony Narodowej, a w VIII w Komisji Mandatowo-Regulaminowej i Komisji Obrony Narodowej.

Pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu (1/199/4).

Grób Bernarda Rośkiewicza na Cmentarzu Grabiszyńskim

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bernard Rośkiewicz. rejestry-notarialne.pl.
  2. M.P. z 1955 r. nr 52, poz. 559
  3. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410
  4. Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]