Berta Holenderska
| ||||
![]() | ||||
królowa Francji | ||||
Okres | ||||
---|---|---|---|---|
Jako żona | ||||
Poprzedniczka | ||||
Następczyni | ||||
Dane biograficzne | ||||
Dynastia |
Gerolfingów | |||
Data urodzenia |
ok. 1055 | |||
Data i miejsce śmierci | ||||
Ojciec | ||||
Matka | ||||
Mąż | ||||
Dzieci |
Konstancja Francuska, |
Berta Holenderska (ur. ok. 1055, zm. w 1093 w Montreuil (Pas-de-Calais)) – francuska królowa, żona króla Francji Filipa I w latach 1072–1092, matka Ludwika VI Grubego.
Była córką Florisa I – grafa (hrabiego) Holandii z dynastii Gerolfingów. W 1072 została wydana za mąż za Filipa I przez matkę Gertrudę Saską oraz ojczyma Roberta I Fryzyjskiego. Stało się to już po śmierci jej ojca, który zginął w 1061. Celem małżeństwa było umocnienie politycznych związków Francji z ziemiami niderlandzkimi przeciwko Wilhelmowi Zdobywcy.
Z Filipem I Berta Holenderska miała pięcioro dzieci:
- Konstancję (1078–1124/26), żonę (1) Hugona I, hrabiego Szampanii, (2) Boemunda I, księcia Antiochii,
- Ludwika VI Grubego (1081–1137), króla Francji (1108-1137, koronowanego w 1101), hrabiego Vexin i Vermandois,
- Henryka (ur. 1083, zmarłego młodo),
- Karola (ur. 1084, zmarłego młodo),
- Eudesa (1087-1096).
W 1092 Berta Holenderska pod pretekstem bycia zbyt grubą została oddalona przez Filipa I, który związał się z Bertradą de Montfort, żoną swego wasala Fulka, hrabiego Andegawenii[potrzebny przypis]. Umieszczono ją w Montreuil, gdzie krótko potem zmarła, mając ok. 38 lat[1][2].