Berthold Wells Key

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Berthold Wells Key
Billy
generał major generał major
Data urodzenia

19 grudnia 1895

Data i miejsce śmierci

26 września 1986
Sandwich

Przebieg służby
Lata służby

1914–1949

Siły zbrojne

 British Indian Army

Jednostki

Pułk Sikh

Stanowiska

dowódca: 8. Brygady Piechoty, 11. Dywizji Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa
bitwa o Malaje
bitwa o Singapur

Odznaczenia
Order Łaźni (Wielka Brytania) Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania) Krzyż Wojskowy (Wielka Brytania) Mentioned in Despatches Mentioned in Despatches

Berthold Wells Key (ur. 19 grudnia 1895, zm. 26 września 1986) – generał major i oficer British Indian Army.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony 19 grudnia 1895 roku, był synem dr J.M. Keya. Key uczył się w Dulwich College w Londynie i zaciągnął się do oddzielnej listy armii 1 października 1914 roku. W grudniu 1914 roku zaciągnął się do British Indian Army.

I wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Key służył w 45. Pułku Sikh podczas I wojny światowej oraz osiągnął stopień kapitana w 1918 roku. Został ranny w Mezopotamii w 1918 roku i otrzymał Military Cross. Oto co napisano za otrzymanie Military Cross:

Za bezprzykładne męstwo i oddanie dla służby nieopodal Shuraimiyah 20 października 1918 roku. Podczas patrolu przez pozycje w Fathah rozkazano mu atakować i zabezpieczyć wzgórze będące w rękach wroga. Pomimo tego, że kompania była narażona na ciężki ogień to osiągnęła ona swój cel z powodzeniem, a następnie Key posuwał się nieustraszenie dalej, by jak najlepiej wykorzystać swoje położenie. Ranny, odmówił poddania się leczeniu dopóki jego kompania nie została wycofana do obozu. Jego zachowanie w walce było wspaniałe.

W 1917 roku ożenił się z Aileen Leslie (zm. w 1951 roku), córką płk. E.L. Dunsterville’a, z którą miał jednego syna i dwie córki. Jego syn został zabity w akcji we Włoszech podczas II wojny światowej.

Okres międzywojenny[edytuj | edytuj kod]

Po I wojnie światowej Key służył w Afganistanie w 3/11 Batalionie Pułku Sikh na północno-zachodniej granicy. W 1935 roku Key został awansowany do stopnia podpułkownika i od 1936 roku dowodził 2/11 Pułkiem Sikh. W 1937 roku otrzymał Distinguished Service Order za służbę w Waziristanie.

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Od 1940 do 13 stycznia 1942 roku Key dowodził 8. Indyjską Brygadą Piechoty na Malajach. Brygada Keya była pierwszą brytyjską jednostką, która stoczyła walkę z Japończykami po ich wylądowaniu w północnych Malajach w grudniu 1941 roku. Kiedy gen. mjr Murray-Lyon został odwołany ze stanowiska dowódcy indyjskiej 11. Dywizji Piechoty Key zastąpił brygadiera Parisa na stanowisku dowódcy dywizji. Okazał on się być zdolnym dowódcą, jednak sytuacja na Malajach była krytyczna i z tego powodu British Army pod dowództwem Percivala skapitulowała w Singapurze 15 lutego 1942 roku wobec o wiele mniejszych sił japońskich.

Resztę wojny Key spędził jako jeniec wojenny w Japonii.

Po wojnie[edytuj | edytuj kod]

Na własną prośbę został adiutantem króla Jerzego VI, a następnie dowódcą różnych dystryktów w Indiach. Przeszedł na emeryturę w styczniu 1949 roku. Gen. mjr Berthold Key zmarł w Sandwich 26 września 1986 roku.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]