Beryl Cook

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beryl Cook
Data i miejsce urodzenia

10 września 1926
Egham, Surrey, Anglia

Data i miejsce śmierci

28 maja 2008
Plymouth, Anglia

Narodowość

angielska

Dziedzina sztuki

Malarstwo

Odznaczenia
Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Strona internetowa

Beryl Cook (ur. 10 września 1926 w Egham, zm. 28 maja 2008 w Plymouth) – brytyjska malarka, znana ze swoich komicznych obrazów, na których w karykaturalny sposób przedstawiała postacie, spotykane przez nią w życiu codziennym. Cook nie posiadała wykształcenia artystycznego i malarstwem zajęła się dopiero po 30. roku życia[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Beryl urodziła się jako Beryl Francis Lansley w Egham w Anglii jako jedna z czterech córek. Jej rodzice wkrótce rozwiedli się i matka wraz z dziećmi wyprowadziła się do Reading. Beryl zrezygnowała ze szkoły jako nastolatka i wyprowadziła się do Londynu, gdzie w 1948 roku poślubiła marynarza Johna Cooka. Ich pierwsze dziecko urodziło się dwa lata później, a w roku 1956 rodzina zamieszkała w Rodezji Południowej (obecnie Zimbabwe). W Afryce spędzili kolejną dekadę i to tam Beryl zajęła się malarstwem[2]. Po powrocie do Wielkiej Brytanii w połowie lat 60. zamieszkali w Looe w Kornwalii, by po kilku latach osiedlić się w Plymouth, gdzie zaczęli prowadzić hotel nad morzem.

Beryl tworzyła coraz więcej obrazów i w latach 70. jeden z nich zwrócił uwagę jednego z klientów, który zapoznał malarkę z szefem miejskiego ośrodka sztuki. Jej pierwsza wystawa miała miejsce w listopadzie 1975 roku i okazała się dużym sukcesem, podobnie jak kolejna, w londyńskiej Portal Gallery w 1976 roku. Pod koniec lat 70. Cook zaczęła wydawać książki z reprodukcjami swoich prac, a London Weekend Television wyemitowało poświęcony jej program telewizyjny. W latach 80. współpracowała z kilkoma pisarzami, ilustrując napisane przez nich książki dla dzieci.

W 1995 roku Cook przyznano Order Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE), który artystka oficjalnie odebrała rok później. Jeden z jej obrazów został zreprodukowany na znaczku pocztowym przez Post Office, a w 2002 roku obraz The Royal Couple został włączony do wystawy poświęconej jubileuszowi panowania Elżbiety II. Beryl Cook zmarła w maju 2008 roku w swoim domu w Plymouth. Obecnie jej obrazy są sporadycznie prezentowane na wystawach.

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • 1978: The Works
  • 1980: Private View
  • 1980: Seven Years and a Day (oraz Colette O’Hare)
  • 1981: One Man Show
  • 1982: Bertie and the Big Red Ball (oraz Edward Lucie-Smith)
  • 1983: My Granny Was a Frightful Bore (oraz Nanette Newman)
  • 1985: Beryl Cook’s New York
  • 1988: On the Town (oraz Edward Lucie-Smith)
  • 1988: Beryl Cook’s London
  • 1991: Bouncers
  • 1995: Happy Days
  • 2000: Cruising
  • 2000: The Bumper Edition

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Painter Beryl Cook dies aged 81. BBC, 28 May 2008. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  2. Beryls first painting. www.ourberylcook.com. [dostęp 2015-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-18)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]