Beta Boötis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beta Boötis
β Boo
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wolarz

Rektascensja

15h 01m 56,762s[1]

Deklinacja

+40° 23′ 26,04″[1]

Paralaksa (π)

0,02883 ± 0,00074[1]

Odległość

225,2 ± 2,2 ly
69,06 ± 0,67 pc

Wielkość obserwowana

3,52m[1]

Ruch własny (RA)

−40,15 ± 0,12 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−28,86 ± 0,14 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−18,40 ± 0,16 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

żółty olbrzym

Typ widmowy

G8 IIIa Ba0.5[1]

Promień

19 R[2]

Jasność

190 L[2]

Wiek

350 mln lat[2]

Temperatura

4950 K[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 42 Boo
2MASS: J15015676+4023259
Bonner Durchmusterung: BD+40 2840
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 555
Boss General Catalogue: GC 20226
Katalog Henry’ego Drapera: HD 133208
Katalog Hipparcosa: HIP 73555
Katalog jasnych gwiazd: HR 5602
SAO Star Catalog: SAO 45337
Nekkar

Beta Boötis (Nekkar, β Boo) – gwiazda w gwiazdozbiorze Wolarza. Znajduje się około 225 lat świetlnych od Słońca.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda ta ma tradycyjną nazwę Nekkar, która wywodzi się od arabskiej nazwy ‏بقار‎ baqqār, oznaczającej Wolarza i odnoszącej się do całej konstelacji[2][3]. Grupa robocza Międzynarodowej Unii Astronomicznej do spraw uporządkowania nazewnictwa gwiazd zatwierdziła użycie nazwy Nekkar dla określenia tej gwiazdy[4].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

beta Boötis jest żółtym olbrzymem o jasności 190 razy większej niż jasność Słońca, należy do typu widmowego G8. Gwiazda ma promień 19 razy większy niż promień Słońca. Wprawdzie rotuje powoli, jeden obrót zajmuje jej 3/4 roku, ale przejawia podobny poziom aktywności magnetycznej co Słońce i generuje rozbłyski promieniowania rentgenowskiego. Jest nieznacznie wzbogacona w bar, lecz w odróżnieniu od innych gwiazd przejawiających tę cechę, wydaje się być gwiazdą pojedynczą. Rozpoczęła życie około 350 milionów lat temu, dawniej była niebieską gwiazdą ciągu głównego należącą do typu widmowego B, a gdy w jej jądrze reakcje rozpoczną się reakcje łączenia helu w węgiel i tlen, zamieni się w czerwonego olbrzyma[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Beta Boötis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f Jim Kaler: Nekkar. STARS. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).
  3. Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 97, 103. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  4. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-03].