Białołęka (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Białołęka
gmina wiejska
1946-1954[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1946–50: wrocławskie
1950–54: zielonogórskie

Powiat

głogowski

Siedziba

Białołęka

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

8

brak współrzędnych

Białołęka (od 1973 Pęcław) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954[2] w woj. wrocławskim i woj. zielonogórskim (dzisiejsze woj. lubuskie). Siedzibą władz gminy była Białołęka.

Gmina Białołęka powstała po II wojnie światowej na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. II okręg administracyjny – Dolny Śląsk). 28 czerwca 1946 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu głogowskiego – weszła w skład nowo utworzonego woj. wrocławskiego[3][4]. 6 lipca 1950 gmina wraz z całym powiatem głogowskim weszła w skład nowo utworzonego woj. zielonogórskiego[5].

Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 8 gromad: Białołęka, Droglowice, Kotowice, Leszkowice, Przedmoście, Wietszyce, Wojszyn i Wyszanów[6]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 wraz z kolejną reformą reaktywującą gminy[8], utworzono natomiast jej terytorialny odpowiednik, gminę Pęcław.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1946 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. wrocławskiego
  2. Do 28 września 1954
  3. Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177
  4. Na podstawie ustawy z dnia 11 września 1944 o organizacji i zakresie działania rad narodowych (Dz.U. z 1944 r. nr 5, poz. 22) oraz dekretu z 23 listopada 1944 o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1944 r. nr 14, poz. 74)
  5. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
  6. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  7. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  8. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312