Białokrynica (rejon krzemieniecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Białokrynica (Krzemieniec))
Białokrynica
Білокриниця
Ilustracja
Pałac
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

krzemieniecki

Populacja (2001)
• liczba ludności


2215

Nr kierunkowy

+380 3546

Kod pocztowy

47013

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Białokrynica”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Białokrynica”
Ziemia50°08′24″N 25°44′46″E/50,140000 25,746111

Białokrynica (ukr. Білокриниця, Biłokrynycia) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie krzemienieckim. W 2001 roku liczyła ok. 2,2 tys. mieszkańców.

W okresie II Rzeczypospolitej do 1939 w Białokrynicy stacjonował polski 12 Pułk Ułanów Podolskich. Do 1933 siedziba gminy Białokrynica, tego samego roku właczona do Krzemieńca[1].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • zamek – wzniesiony w XVI wieku przez ród książąt Zbaraskich. Po pożarze w 1806 roku przebudowany na pałac przez Czosnowskiego i Woronina[2].
  • pałac – powstał w XVII wieku, obecny jego wygląd to efekt gruntownej przebudowy w stylu neogotyckim w XIX wieku[3] Rodzina Czosnowskich po pożarze w 1806 roku zostawiła przylegające do niego ruiny dawnego zamku[4]. Obecnie mieści się w nim technikum leśne[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. 1933 nr 67 poz. 504
  2. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XV cz. 1. Warszawa: 1880-1902, s. 127.
  3. a b Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman: Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu... Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 236. ISBN 83-921981-6-6.
  4. Białokrynica. www.ruinyizamki.pl. [dostęp 2013-08-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]