
Białynin
Artykuł | 51°48′27″N 20°0′49″E |
- błąd | 38 m |
WD | 51°48'27.0"N, 20°0'49.0"E, 51°48'27.40"N, 20°0'49.14"E |
- błąd | 14 m |
Odległość | 0 m |
| ||||
| ||||
![]() Kościół św. Wawrzyńca | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | skierniewicki | |||
Gmina | Głuchów | |||
Liczba ludności (2011) | 328[1] | |||
Strefa numeracyjna | 46 | |||
Kod pocztowy | 96-130 | |||
Tablice rejestracyjne | ESK | |||
SIMC | 0727759 | |||
![]() |
Białynin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim,w gminie Głuchów.
Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w ziemi rawskiej województwa rawskiego w 1792 roku[2].
Położenie i okolica[edytuj | edytuj kod]
Białynin leży przy drodze krajowej nr 72, łączącej Łódź i Rawę Mazowiecką. W pobliżu wsi przepływa rzeczka Łupia, uważana za ciek źródłowy Skierniewki.
Okolicę wsi stanowią głównie pola uprawne; jest także nieco łąk.
Opis miejscowości[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości znajdują się m.in. kościół, cmentarz parafialny, szkoła podstawowa (szkoła uczestniczy w programie edukacji ekologicznej), przedszkole, biblioteka, ochotnicza straż pożarna i kilka sklepów.
Przez Białynin przebiega trasa Rogowskiej Kolei Wąskotorowej, której stacja znajduje się we wsi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Białynin jest starą wsią. Najstarsza wzmianka o nim pochodzi z 1359 r. W owym czasie miejscowość należała do dóbr arcybiskupich i leżała na krańcach księstwa łowickiego.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
We wsi urodził się w 1873 roku ksiądz Józef Jóźwik.
W 1983 roku nakręcono we wsi fragment filmu Fucha (film 1983) .
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[3] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- zespół kościoła pw. św. Wawrzyńca, pocz. XX w.:
- kościół, nr rej.: 510/A z 8.11.1978
- plebania, nr rej.: jw.
- cmentarz kościelny, nr rej.: 955/A z 2.02.1994
- ogrodzenie, nr rej.: jw.
- kaplica cmentarna, drewniana, XIX w., nr rej.: 12/11/ z 27.05.1946 oraz 273 z 29.12.1967
Kościół w Białyninie[edytuj | edytuj kod]
Parafia w Białyninie pw. św. Wawrzyńca powstała w XV w. Obecny murowany kościół parafialny zbudowany został w stylu secesyjnym w latach 1908–1910 według projektu Jarosława Wojciechowskiego. Jest to budowla dwunawowa.
Świątynia ta stanęła w miejscu starego, drewnianego kościoła, pochodzącego z 1521 r., który został rozebrany na krótko przed rozpoczęciem budowy nowej świątyni.
Pozostałością po dawnym kościele jest obecnie jedynie drewniany ostrołukowy portal z XVI w., umieszczony w drewnianej kaplicy, zbudowanej w początkach XIX w., znajdującej się na leżącym nieopodal kościoła cmentarzu parafialnym. Portal posiada m.in. prostokątne obramowanie z maswerkami, na których widnieją stylizowane głowy zwierząt oraz rzeźbione węgary.
W kościele w Białyninie znajduje się m.in. zabytkowa monstrancja z 1640 r. ozdobiona herbem ówczesnych właścicieli miejscowości – „Jelita” a także secesyjne witraże.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ludność w miejscowościach statystycznych według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-07-15].
- ↑ Karol de Perthées, Mappa szczegulna woiewodztwa rawskiego, 1792
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 19 września 2008].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Białynin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 132 .
- Białynin w Portalu turystyczno-krajoznawczym województwa łódzkiego
- Jan Józefecki: Szkic dziejów wsi Białynin i Janisławice na tle dziejów gminy Głuchów. 2006. [dostęp 2017-07-20].
|