Biała (dopływ Supraśli)
 Biała w Białymstoku koło pałacu Branickich | |||||||||||||||||||
| Kontynent | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | |||||||||||||||||||
| Województwo | |||||||||||||||||||
| Rzeka 4 rzędu | |||||||||||||||||||
| Długość | 32,7[1] km | ||||||||||||||||||
| Spadek |
1,62‰ | ||||||||||||||||||
| Powierzchnia zlewni |
133,37[1] km² | ||||||||||||||||||
| Średni przepływ | |||||||||||||||||||
| Ident. PRNG |
4243 | ||||||||||||||||||
| Źródło | |||||||||||||||||||
| Miejsce | przy wsi Protasy | ||||||||||||||||||
| Wysokość |
168 m n.p.m. | ||||||||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||||||||
| Ujście | |||||||||||||||||||
| Recypient | Supraśl | ||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||
| Wysokość |
115 m n.p.m. | ||||||||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu białostockiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |||||||||||||||||||
Rzeka Biała, Białka – lewy dopływ Supraśli. Kierunek biegu rzeki północno-zachodni. Przeciętny spadek koryta rzeki – 2,1‰[2].
Przebieg rzeki[edytuj | edytuj kod]
Rzeka bierze swój początek pod Protasami na wysokości ok. 168 m n.p.m. (53°03′55″N 23°17′29″E/53,065278 23,291389), uchodzi do Supraśli na wysokości 115 m n.p.m. niedaleko Fast (53°10′42″N 23°01′37″E/53,178333 23,026944[3]). W jej zlewni znajduje się aglomeracja białostocka, a sama rzeka przepływa przez Białystok i jest odbiornikiem większości wód opadowych z terenu miasta oraz oczyszczonych ścieków przemysłowo-bytowych.
Zanieczyszczenie[edytuj | edytuj kod]
Rzeka posiada równomiernie rozwiniętą sieć hydrograficzną. Według badań rzeki Białej przeprowadzonych przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w 2003, na całej długości znajduje się w klasie III pod względem zanieczyszczenia fizykochemicznego i ma pozaklasowe zanieczyszczenie bakteriologiczne[4].
Historyczne znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Od 1528, kiedy doszło do sprzedaży dóbr dojlidzkich, na krótkim odcinku między dzisiejszymi ulicami Białegostoku: Orzeszkowej i Jagiellońską Biała stanowiła granicę między dobrami białostockimi i zabłudowskimi, tym samym rozdzielając województwo podlaskie i trockie. Od 1569 była to granica Wielkiego Księstwa Litewskiego i Korony[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Sylwester Tyszewski i inni, Studium hydrograficzne doliny rzeki Białej z wytycznymi do zagospodarowania rekreacyjno–wypoczynkowego i elementami małej retencji oraz prace hydrologiczne niezbędne do sporządzenia dokumentacji hydrologicznej, Warszawa: Pracownia gospodarki wodnej „PRO-WODA”, wrzesień 2009 [dostęp 2016-02-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
- ↑ Gospodarka wodno ściekowa: Rzeki, cieki, rowy, stawy na terenie miasta. [dostęp 2012-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-11)]. (pol.).
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 8, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Białymstoku. Monitoring środowiska.
- ↑ Wiesław Wróbel: Historia. W: Piotr Znaniecki, Elżbieta Kozłowska-Świątkowska: Skorupy. Dzieje dzielnicy. Białystok: Agencja Wydawnicza Ekopress, 2018, s. 18. ISBN 978-83-62069-44-6.