Biały Dunajec (rzeka)
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 31 km |
| Powierzchnia zlewni |
224 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | Połączenie Zakopianki i Porońca w Cipkach |
| Wysokość |
730,2 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Dunajec |
| Miejsce | |
| Wysokość |
579 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Biały Dunajec – rzeka w Polsce, prawy dopływ Dunajca. Powstaje na wysokości ok. 730 m n.p.m. w Poroninie z połączenia Zakopianki z Porońcem. Następnie Biały Dunajec spływa przez miejscowość Biały Dunajec, Szaflary i Nowy Targ, gdzie na wysokości około 577 m n.p.m. łączy się z Czarnym Dunajcem dając początek rzece Dunajec[1]. Przed ujściem opływa rezerwat przyrody Bór na Czerwonem[2]. Biały Dunajec powstaje więc w Rowie Podtatrzańskim, dolny zaś jego bieg i ujście znajdują się na Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej[3].
W górnej części biegu, do Szaflar, rzeka ma bardziej górski charakter. Występują w jej łożysku wielkie głazy i głębokie baniory i bystrza, a szerokość rzeki waha się od kilku metrów do kilkudziesięciu. Poniżej Szaflar rzeka jest regulowana i przegrodzona wysokimi betonowymi progami[4].
Główne dopływy[2][edytuj | edytuj kod]
- lewe: Suchy Potok, Potok Bustrycki, Syposi Potok, Florynów Potok, Krajowy Potok
- prawe: Świdrów Potok, Potok pod Cyrlą, Potok Gliczarowski, Potok Podlubelski
Wiosną i latem rzeka charakteryzuje się silnymi wezbraniami wód (wahania wody w ciągu roku średnio do 3,4 m). Ma długość 31 km oraz powierzchnię dorzecza 224 km².
Wędkarstwo[edytuj | edytuj kod]
Wolno tutaj łowić tylko na sztuczną muchę i tylko od 15 marca do 15 grudnia. Dopuszczalne jest łowienie na całej długości rzeki, od miejsca połączenia się Porońca z Zakopianką aż do ujścia do Dunajca. Biały Dunajec jest rzeką interesująca dla wędkarzy. W górnej części rzeki jest dużo pstrągów potokowych i tęczowych oraz nieliczne lipienie. W dolnej części, poniżej Szaflar, oprócz pstrągów zdarzają się głowacice i licznie występują lipienie[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Tatry i Podtatrze. Mapa turystyczna 1:50 000. Warszawa: Compass, 2005.
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ a b Łowiska: Biały Dunajec. [dostęp 2010-02-18].