Biblioteka Narodowa Gwinei
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data założenia |
1958 |
Biblioteka Narodowa Gwinei (fr. Bibliothèque nationale de Guinée) – biblioteka narodowa znajdująca się w stolicy Gwinei Konakry.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Biblioteka powstała w 1958 roku, gdy kraj odzyskał niepodległość. 1 kwietnia 1944 roku powstał Centre IFAN (Centrifan) i był oddziałem Francuskiego Instytutu Czarnej Afryki (IFAN), który miał swoją siedzibę w Dakarze. Dekretem z 10 listopada 1958 roku Centrifan został przekształcony w Narodowy Instytut Badań i Dokumentacji Gwinei (Institut national de recherche et de documentation de Guinée). Biblioteka Narodowa i Archiwum Narodowe w ramach INRDG weszły w skład Wydziału Dokumentacji. W 1983 roku INRDG przekształcono w Centralny Instytut Koordynacji Badań i Dokumentacji Gwinei (Institut central de coordination de la recherche et de la documentation de Guinée (ICCRDG)), a dział dokumentacji podzielono na: Bibliotekę Narodową i Archiwa Państwowe. Następczynią ICCRDG była Dyrekcja Badań Naukowych i Technicznych (Direction de la recherche scientifique et technique (DRST)). Od marca 1986 roku Biblioteka Narodowa podlegała Ministerstwu Kultury, pomimo że DRST podlegała Ministerstwu Informacji, Kultury i Turystyki. Biblioteka do 1961 roku miała jednego wyszkolonego bibliotekarza (jedynego w kraju). W 1962 roku biblioteka przeniosła się do mniejszego i starszego budynku, ale w lepszej lokalizacji. Wtedy też pracę podjął kolejny, wykształcony we Francji bibliotekarz. Jednak obu wykształconych bibliotekarzy awansowano i przeniesiono gdzie indziej. W 1985 roku biblioteka utrzymywała się wyłącznie z darowizn[1].
W 1989 roku biblioteka została zamknięta, a zbiory liczącą od 40 do 60 tysięcy woluminów zbiory spakowano i umieszczono w magazynach. Część z nich znalazła się w piwnicy Palais du Peuple. Budynek przeznaczono na potrzeby ministerstwa zajmującego się kształceniem zawodowym (Ministère de l’enseignement technique et de la formation professionnelle). Dopiero po kilku latach bibliotekę ponownie otwarto w kompleksie muzealnym[1].
Budynek[edytuj | edytuj kod]
Nowy budynek biblioteki, pod który kamień węgielny wmurowano w 2015 roku, zbudowano w pobliżu Université Gamal Abdel Nasser w Konakry. Wcześniej biblioteka korzystała z budynku w kompleksie muzealnym[2]. Uroczyste otwarcie budynku miało miejsce 22 kwietnia 2018 roku podczas uroczystości zakończenia roku, gdy Konakry pełniła funkcję Światowej Stolicy Książki[3]. Wzięli w nim udział prezydent Alpha Condé, premier oraz minister kultury, sportu i dziedzictwa kulturowego. Koszt budowy wyniósł około 7 miliardów franków gwinejskich[4].
Książki dla Gwinei[edytuj | edytuj kod]
Wrocław jako Światowa Stolica Książki UNESCO 2016 zainicjował akcję przekazania do Gwinei 100 tys. elementarzy zbierając na druk i przekazanie książek gwinejskim szkołom 100 tys. dolarów. Projekt "Książki dla Gwinei" współfinansowało UNESCO i gmina Wrocław. Akcję koordynowała Fundacja Art Transparent[5]. Dodatkowo pieniądze na zakup książek przekazało 500 darczyńców z Polski oraz Szardża (Stolica Kultury 2019). Okazją do takiej akcji było objęcie miana Światowej Stolicy Kultury 2017 przez Konakry[6]. Elementarze oficjalnie przekazano podczas uroczystości otwarcia nowego gmachu Biblioteki Narodowej[7][8]. Zostały one wydrukowane w Afryce. Wśród tekstów znalazło się kilka polskich wierszy przetłumaczonych na język francuski[9].
Zbiory[edytuj | edytuj kod]
Do końca 1967 roku zbiory liczyły 11 000 woluminów i 300 czasopism[1]. Na mocy dekretu nr 290/PRG/73 z listopada 1973 roku biblioteka ma prawo do egzemplarza obowiązkowego. Drukarnia ma przekazać 15 egzemplarzy druków, wydawca 20 egzemplarzy, a redakcje gazet 8 egzemplarzy. Nie pozostają wszystkie w bibliotece, ale mają być przekazywane do innych instytucji, w tym do archiwum[10]. W 2007 roku zbiory biblioteki liczyły ponad 50 tysięcy woluminów[10]. W 2021 roku zbiory dokumentów liczyły 3 tysiące woluminów[1].
Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]
- Mamadou Madeira Keita (1944-1951)[1]
- Damien Dalméda (1951-1960)[1]
- Fanny–Isnard Lalande (1960 – ?)[1]
- Sidiki Kobélè Keïta ( ? – 1983)[1]
- Sabin Koné (1983 – 1985)[1]
- Lansana Sylla (1985-1986)[1]
- Kaba Marie-Thérèse Ehoulet (1986 – 2000)[1]
- Baba Cheick Sylla (2000 – 2017)[1]
- Mohamed Camara (2017-2019)[1]
- Pépé Koïvogui (od 2019)[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Walaoulou BILIVOGUI, Tribune- La bibliothèque nationale de Conakry: des origines à nos jours... - Guinee114 [online], 4 lipca 2021 [dostęp 2022-02-26] (fr.).
- ↑ Bibliothèque Nationale de Guinée (National Library of Guinea) [online], Music In Africa, 1 września 2015 [dostęp 2022-02-26] (ang.).
- ↑ Le Président de la République inaugure la Biblithèque nationale [online], 22 kwietnia 2018 [dostęp 2022-02-26] (ang.).
- ↑ Culture: Alpha Condé inaugure la Bibliothèque nationale de Guinée [online], Guinéenews©, 22 kwietnia 2018 [dostęp 2022-02-25] (fr.).
- ↑ Książki dla Gwinei [online], www.wroclaw.pl [dostęp 2022-02-26] (pol.).
- ↑ Les Capitales mondiales du livre de l'UNESCO s'unissent pour renforcer l'alphabétisation en République de Guinée [online], UNESCO, 3 maja 2018 [dostęp 2022-02-26] (ang.).
- ↑ Alpha Condé inaugure la nouvelle bibliothèque nationale [online], Conakryinfos.com [dostęp 2022-02-26] (fr.).
- ↑ La Guinée se dote d’une nouvelle Bibliothèque nationale [online], Kaloumpresse.com, 24 kwietnia 2018 [dostęp 2022-02-26] (fr.).
- ↑ 100 tysięcy elementarzy dla gwinejskich dzieci [online], Lustro Biblioteki, 5 lutego 2017 [dostęp 2022-02-26] (pol.).
- ↑ a b Bibliotheques nationales Francophonie [online], s. 51 [dostęp 2022-02-26].