Bieżące zróżnicowanie partii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bieżące zróżnicowanie partii – zdefiniowana przez Anthony’ego Downsa, twórcę ekonomicznej teorii demokracji, różnica bieżącej użyteczności wyborcy przy wyborze między dwiema partiami: rządzącą a opozycyjną. Wyraża się wzorem:

gdzie:

bieżące zróżnicowanie partii,
użyteczność, jaką wyborca uzyskuje obecnie (w czasie ), czyli podczas rządów obecnie rządzącej partii,
wartość oczekiwana użyteczności, jaką prawdopodobnie uzyskałby wyborca, gdyby partia będąca obecnie w opozycji była jednak (hipotetycznie) u władzy i realizowała obecnie (w czasie ) politykę zgodną ze swoim obecnym programem (realizowała swoje obietnice wyborcze).

Pojęcie bieżącego zróżnicowania partii zostało wprowadzone na skutek trudności z prawidłowym sformułowaniem oczekiwań odnośnie do przyszłości, będących podstawą wyznaczenia oczekiwanego zróżnicowania partii. Dlatego przy założeniu o stałości polityk obu partii oraz stałości użyteczności z nich płynącej, można zróżnicowanie oczekiwane zastąpić bieżącym. Jeśli bieżące zróżnicowanie partii jest dodatnie, wyborca powinien głosować na partię obecnie rządzącą, jeżeli ujemne – na partię opozycyjną.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michalak T., Ekonomiczna teoria demokracji Anthony’ego Downsa, w: Wilkin J. (red.), Teoria wyboru publicznego, Warszawa 2005.