
Bieżyce
Artykuł |
51°56′27″N 14°46′33″E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
51°56'N, 14°46'E, 51°56'29.08"N, 14°46'35.80"E |
- błąd |
2300 m |
Odległość |
1103 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2013) |
389[1] |
Strefa numeracyjna |
68 |
Kod pocztowy |
66-620 |
Tablice rejestracyjne |
FKR |
SIMC |
0909160 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego ![]() | |
![]() |
Bieżyce (niem. Groß Bösitz, łuż. Běšce)[2] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Położone na wschód od Gubina przy drodze łączącej Gubin z Bobrowicami, stanowią praktycznie przedmieście Gubina. Pierwotnie wieś była typową ulicówką, obecnie układem ulicowo rzędowym. Pierwsza wzmianka o Bieżycach pochodzi z dokumentów cesarza Ottona III z 1000 roku. Na przestrzeni wieków wieś zmieniała swoją nazwę: w 1830 - Bezdicz, 1499 - Grossen Besitz, 1542 - Grossbesicz[3]. Majątek należący do Bieżyc został w latach 1880 - 1903 podzielony na małe gospodarstwa chłopskie. Do Bieżyc należała wcześniej też winnica, owczarnia i zniszczony w 1939 roku wskutek pożaru wiatrak na kozłach. Znajdował się tutaj również park z pałacykiem, który istniał do końca wojny. Zaniedbany i zniszczony został rozebrany[4]. W 1996 roku założone zostało Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego. Opiekę nad nim sprawują Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej i Gubińskie Towarzystwo Kultury. Bieżyce liczą około 350 mieszkańców. We wsi znajduje się sklep spożywczy.
Miejsca warte obejrzenia:
- Folwark z XIX wieku, większa jego część została rozebrana po 1945 roku,
- Remiza strażacka z 1928 roku,
- Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego im. P. i A. Dzikowskich[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozmieszczenie ludności w gminie według miejscowości. Gmina Gubin. [dostęp 2015-11-16].
- ↑ Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7.
- ↑ a b Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 173
- ↑ Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 174
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s.19
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 173-178. ISBN 978-83-88059-54-4.