53°19′28″N 14°51′19″E/53,324444 14,855278Bielkowo (powiat stargardzki)
| wieś | |
 Kościół św. Anny[1] w Bielkowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
373[2] |
| Strefa numeracyjna |
91 |
| Kod pocztowy |
73-108[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ZST |
| SIMC |
0777556 |
Położenie na mapie gminy Kobylanka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego  | |
| 53°19′28″N 14°51′19″E/53,324444 14,855278
| |
Bielkowo (niem. Belkow, Kreis Greifenhagen) – wieś owalnica w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Kobylanka.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wieś położona jest 2,5 km na południe od Kobylanki (siedziby gminy) i 13 km na zachód od Stargardu (siedziby powiatu). Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 120.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W średniowieczu wieś stanowiła własność klasztoru w Kołbaczu. Po wprowadzeniu reformacji, od 1537 r. znalazło się w domenie książęcej. Początki parafii sięgają 1276 r.
W 1945 we wsi osiedlili się Polacy z Sąsiadowic na Kresach[1]. Przybycie repatriantów opisał jeden z nich w swoich wspomnieniach:
Dnia 13 lipca 1946 roku opuściliśmy naszą rodzinną wioskę Sąsiadowice. Był to ostatni transport rejestrowany na stacji kolejowej w Głębokiej. Tym transportem jechało wówczas 80 rodzin. Jechaliśmy tydzień czasu, około 20 lipca byliśmy w Gryfinie skąd wyruszono za poszukiwaniem gospodarstw, dojechano do wsi Belków obecnie Bielkowo. W następnym dniu około 45 rodzin wprowadziło się do Bielkowa[4].
Repatrianci przywieźli ze sobą charakterystyczne dania kresowe, w tym hołubcie bielkowskie[4].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.
Zabytki i obiekty[edytuj | edytuj kod]
Budynek kościoła pochodzi z XV wieku, w XIX w gruntownie go przebudowano nadając mu cechy neogotyckie, ostatnia przebudowa w 1980 r[5], wieża nakryta barokowym hełmem[6]. Cmentarz poewangelicki, otoczony murem z bramkami z XV wieku, przebudowanymi w I połowie XX wieku. Wyjątkowo dobrze zachowana zabudowa wsi z XIX i początku XX wieku, szczególnie dawny dom sołtysa, który nosi cechy XIX-wiecznego dworu[7].
W miejscowości stacjonuje 102 Batalion Ochrony podległy Brygadzie Wsparcia Dowodzenia Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego[8].
_(1).jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Edward Olszewski, Marian Skwara: Ziemia Stargardzka z bliska. Stargard: 2005, s. 95. ISBN 83-89402-36-X.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 46 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b Agnieszka Kołodziej, Produkty tradycyjne województwa zachodniopomorskiego, Szczecin: Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego, 2018, s. 50, ISBN 978-83-65656-58-2, OCLC 1150341292 [dostęp 2022-10-08].
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 107, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 133, ISBN 978-83-7495-133-3.
- ↑ Gmina Kobylanka, Opis wsi Bielkowo. [dostęp 2009-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-13)].
- ↑ 102 batalion ochrony - Zadania, 102bo.wp.mil.pl [dostęp 2020-01-15] (ang.).
