Na mapach: 
52°46′06″N 23°11′31″E/52,768333 23,191944
52°46′06″N 23°11′31″E/52,768333 23,191944Bielsk Podlaski
|
|||
 Urząd Miejski i Starostwo Powiatowe w Bielsku Podlaskim |
|||
|
|||
| Państwo |  Polska |
||
| Województwo |  podlaskie |
||
| Powiat | bielski | ||
| Gmina | gmina miejska | ||
| Data założenia | XII wiek | ||
| Prawa miejskie | 1495[1] | ||
| Burmistrz | Jarosław Borowski[a][2] | ||
| Powierzchnia | 27,01[3] km² | ||
| Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
25 938[4] 960,3 os./km² |
||
| Strefa numeracyjna |
85 | ||
| Kod pocztowy | 17-100 do 17-102 | ||
| Tablice rejestracyjne | BBI | ||
|
Położenie na mapie powiatu bielskiego
 Bielsk Podlaski
|
|||
|
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Bielsk Podlaski
|
|||
|
Położenie na mapie Polski
Bielsk Podlaski
|
|||
| 52°46′06″N 23°11′31″E/52,768333 23,191944 |
|||
| TERC (TERYT) |
2003011 | ||
| SIMC | 0922685 | ||
|
Urząd miejski
ul. Kopernika 117-100 Bielsk Podlaski |
|||
| Strona internetowa | |||
| BIP | |||
Bielsk Podlaski – miasto w Polsce, w województwie podlaskim, siedziba powiatu bielskiego oraz gminy wiejskiej Bielsk Podlaski.
W 1929 r. liczyło 5567 mieszkańców. Miasto powiatowe. Siedziba powiatowej komendy policji, urzędu skarbowego podatków i opłat, Kasa Skarbowa, powiatowy zarząd drogowy, powiatowy urząd ziemski, inspektorat szkolny, wydział powiatowy. Były tu dwa kościoły katolickie, dwa grecko-wschodnie i synagoga. Działało gimnazjum, prepranda nauczycielska, kursy handlowe. Był tu szpital powiatowy. Działały tu: Oddział Związku Kupców Żydowskich, Oddział Związku Kupców Polskich, Związek Ziemian, Okręgowe Towarzystwo Rolnicze, Koło Pszczelarzy, Związek Rzemieślników, Związek Masarzy. Istniała elektrownia[5].
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa białostockiego. Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego[6], w starostwie bielskim w ziemi bielskiej województwa podlaskiego w 1795 roku[7].
Położone na Równinie Bielskiej, nad rzeką Białą, około 50 km na południe od Białegostoku.
Duży ośrodek przemysłu budowlanego; zakłady metalowe, włókiennicze, produkcji napojów gazowanych, przetwórstwa rybnego. Centrum edukacji na poziomie szkoły wyższej, jedyne w Polsce Policealne Studium Ikonograficzne; od lat 1992–1993 miejsce festiwali białoruskiej pieśni autorskiej „Jesień Bardów”, Piosenki Religijnej „Śpiewajmy Panu”, Kultury Ukraińskiej „Podlaska Jesień”.
Spis treści
Toponimia[edytuj]
Nazwanie odrzeczne, od rzeki Biała nad którą miasto jest położone. Bielsk gród nad Białą. Na Mazowszu i Pomorzu bardzo często grody nadrzeczne nazywano z pomocą przymiotnikowego przyrostka -sk np. Płońsk od rz.Płoni. Jeszcze częściej nazywano tak grody w języku ruskim: Połock, Kursk, Smoleńsk. Dla odróżnienia od innych Bielsków dodano określnik Podlaski od Podlasie[8].
Struktura powierzchni[edytuj]
Przyroda w Bielsku Podlaskim
Według danych z 2002[9] Bielsk Podlaski ma obszar 26,88 km², w tym:
- użytki rolne: 72%
- użytki leśne: 2%
Miasto stanowi 1,94% powierzchni powiatu.
Demografia[edytuj]
Według spisu ludności z 30 września 1921 roku w Bielsku mieszkało 4759 osób w 648 domach, 2239 podało narodowość żydowską, 1904 – polską, 491 – białoruską, 120 – rosyjską, 2 – niemiecką, 1 – czeską, 1 – litewską, 1 – rusińską narodowość[10]. 2392 osób było wyznania mojżeszowego, 1331 rzymskokatolickiego, 1013 osób było wyznania prawosławnego, 14 ewangelickiego, 8 zadeklarowało przynależność do wyznania greckokatolickiego, 1 – bezwyznaniowiec[10].
Dane z 31 grudnia 2014[3][11]:
| Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
| Populacja | 26 249 | 100 | 13 604 | 51,83 | 12 645 | 48,17 |
| Powierzchnia | 27,01 km² | |||||
| Gęstość zaludnienia [os./km²] |
972 | 503,66 | 468,34 | |||
Piramida wieku mieszkańców Bielska Podlaskiego w 2014 roku[4].
Historia[edytuj]
- II wiek p.n.e. – ślady osadnictwa w Bielsku i okolicach (Haćki, Hryniewicze Duże)
- Prawdopodobnie w XII wieku został przez książąt kijowskich[potrzebny przypis] założony na terenie Bielska gród
XIII wiek[edytuj]
Góra Zamkowa - miejsce pierwotnego grodu bielskiego, którego początek przypada na XII/XIII wiek
- 1253 – pierwsza wzmianka o Bielsku w latopisie halicko-wołyńskim
- 1264 – wzmianka o bitwie z Jaćwingami w okolicach grodu
- 1273 – zajęcie grodu przez księcia litewskiego Trojdena
XIV wiek[edytuj]
- ok. 1323 Podlasie dostało się pod panowanie litewskiego księcia Giedymina
- 1346 – Podlasie atakowane jest przez Krzyżaków
- 1366 – w traktacie pokojowym z litewskim księciem Olgierdem król Kazimierz Wielki określa Bielsk jako gród pod władzą jego brata Kiejstuta
- 1379 – prawdopodobny najazd Krzyżaków pod dowództwem Teodoryka von Elner komtura Bałgi[12]
- 1382 – książę mazowiecki Janusz I Starszy wykorzystuje wojnę domową na Litwie między Kiejstutem i Jagiełłą i zajmuje gród (a także Drohiczyn, Suraż i Mielnik)
- 1383 – wiosną Jagiełło wypiera księcia Janusza z Bielska i przekazuje go Witoldowi Kiejstutowiczowi
- 1390 – król Władysław Jagiełło przekazuje mazowieckiemu księciu Januszowi I grody w Bielsku, Surażu, Drohiczynie, Mielniku[13]. Rok później Jagiełło potwierdził tę darowiznę na zamku w Łęczycy[14]
XV wiek[edytuj]
- 1408 – Jagiełło przekazuje gród Witoldowi
- 1410 – w skład dwóch podlaskich chorągwi wystawionych przeciwko Krzyżakom weszła chorągiew drohicka, w której walczyli bielszczanie
- po 26 listopada 1412 – w Bielsku przebywa król Władysław II Jagiełło w drodze na Litwę. Wzrasta ranga Bielska leżącego na trasie z Krakowa do Grodna i Wilna
- 1413 – ziemia drohicka na terenie której leżał Bielsk została włączona do utworzonego Województwa trockiego
- 2 stycznia 1430 – ustanowienie w Grodnie wójtostwa dla wójta Andrzeja przez wielkiego księcia litewskiego Witolda. Napłynięcie większej ilości osadników polskich i niemieckich
- 1440
- wiosna – miasto bez walki zajmuje książę mazowiecki Bolesław IV
- czerwiec – w mieście przebywa późniejszy król wielki książę litewski Kazimierz Jagiellończyk z 2 tys. „kopijników” w drodze na Litwę
- 26 listopada 1486 – w mieście przebywa król Kazimierz Jagiellończyk w drodze z Litwy
- 1487 – pierwsza wzmianka o Żydach mieszkających w Bielsku
- 18 listopada 1495 – nadanie prawa magdeburskiego przez Aleksandra Jagiellończyka i połączenie miasta lackiego i ruskiego. Przywilej ustanawiał dożywotni urząd wójta, który objął Jakub Hoppen z Gdańska
- 28 września 1496 – w mieście nocuje król Aleksander Jagiellończyk w drodze z Wilna
- 18 lipca 1499 – kolejny przywilej zwalniał mieszczan spod sądowej władzy namiestnika książęcego
- koniec XV w. – powstanie prawosławnego klasztoru św. Mikołaja[15]
XVI wiek[edytuj]
- 1501
- 9–18 września – w mieście odbył się zjazd rady litewskiej z udziałem króla
- 3 listopada – zwolniono mieszczan spod sądowej władzy starosty
- 14 listopada 1505 – w mieście nocuje król Aleksander Jagiellończyk w drodze do Grodna
- 1506
- królowa Helena, żona Aleksandra Jagiellończyka otrzymuje dożywotnie władanie nad Bielskiem
- 20 grudnia – w mieście przebywa Zygmunt Stary w drodze do Mielnika
- 22–25 lutego 1509 – w mieście w drodze na sejm do Piotrkowa przebywa król Zygmunt Stary
- 1513 – Bielsk zostaje stolicą nowo utworzonego województwa podlaskiego[potrzebny przypis]
- 1516 – powstaje cech rzeźników
- 1530 – ziemia bielska zostaje kupiona od Gasztołdów przez królową Bonę
- 1542 – wzmiankowana jest synagoga
- 1549 – powstaje cech szewców
- 1563 – według rejestru pomiary włócznej w mieście było 830 domów
- 1564
-
- 20 maja–9 lipca w Bielsku przebywa król Zygmunt August
- 22 lipca – pożar zamku bielskiego, na którym obradował Zygmunt August z prymasem Jakubem Uchańskim na temat nowej unii polsko-litewskiej, miały wówczas miejsce prace nad redakcją II Statutu Litewskiego. Król obserwował płonący drewniany zamek z przyzamkowych stajni. Nowy zamek dla starosty powstał na Hołowiesku, zaś sądy ziemskie przeniesiono do Brańska
- proces o mord rytualny Żydów, w związku z którym król Zygmunt wydaje dwa manifesty
- 1569 – Włączenie Bielska wraz z województwem podlaskim do Korony Polskiej na mocy unii lubelskiej. Powstaje cech kuśnierzy
- 1571 – powstają cechy piwowarów i słodowników, czapników i krawców
- 1576 – w mieście jest 265 rzemieślników w tym 63 garbarzy i 39 szewców oraz 5 młynów na rzece Białej
- 1591 – pożar niszczy miasto z kościołem i szpitalem św. Marcina (nie odbudowanymi)
XVII wiek[edytuj]
- 1641 – wybudowanie Kościoła pw. Matki Boskiej i klasztoru karmelitów z fundacji Adama Kazanowskiego
- 1655 – zniszczenie w czasie potopu szwedzkiego dużej części miasta
- 1659 – przeniesienie nowicjatu karmelitów z Wilna do Bielska
XVIII wiek[edytuj]
- 1776-1780 - został wzniesiony w stylu późnobarokowym Ratusz Miejski
- 1779–1781 – w mieście działała królewska komisja Boni Ordinis (Dobrego Porządku). W mieście było wtedy 97 rzemieślników
- 1784 – pożar miasta, po którym powstaje nowy ratusz i świątynie fundacji Izabelli Elżbiety Branickiej
- 1796 – zaborcy pruscy likwidują klasztor karmelitów i otwierają w nim więzienie
Zabory[edytuj]
Dworzec kolejowy w Bielsku w czasach zaboru rosyjskiego
- 1795–1807 – Bielsk w zaborze pruskim
- 1802 – Żydzi uzyskują prawo do osiedlania się w mieście
- 1807 – Bielsk po pokoju w Tylży przechodzi pod zabór rosyjski
- 1812 – przez miasto przechodzą wojska Napoleona
- 1825 – likwidacja monasteru św. Mikołaja z powodu zbyt małej liczby powołań; cerkiew klasztorna zachowuje funkcje parafialnej[15]
- 1831 – mieszkańcy Bielska biorą udział w powstaniu listopadowym, epidemia cholery
- 1839 – kasata unii w Cesarstwie Rosyjskim
- 1843 – miasto przyłączono do guberni grodzieńskiej
- 1855 – następna epidemia cholery
- 1863 – mieszkańcy Bielska biorą udział w powstaniu styczniowym, m.in. w bitwie pod Puchłami i Siemiatyczami, wykonanie w mieście wyroku przez powieszenie na powstańcu Dominiku Bejdzie
- XIX wiek – w dzielnicy Park stacjonuje garnizon wojsk rosyjskich
- 1873 – doprowadzenie linii kolejowej do Brześcia
- 1915 – część mieszkańców ucieka przed wojskami niemieckimi w czasie I wojny światowej (bieżeństwo), spalenie dworca kolejowego
II Rzeczpospolita[edytuj]
Cmentarz żołnierzy niemieckich z okresu I wojny światowej
- 1919
- 19 lutego – opuszczenie miasta przez niemieckie wojska okupacyjne i wkroczenie witanych z entuzjazmem oddziałów POW
- założenie gimnazjum i szpitala powiatowego
- 1920
- 29 lipca – miasto zajmują bolszewicy w czasie wojny polsko-bolszewickiej
- 20 sierpnia – odbicie miasta przez III batalion 1 Pułku Piechoty Legionów
- 1921 – powstanie Spółdzielni Rolniczo-Handlowej „Rolnik”
- 1923–1937 – burmistrzem miasta był Władysław Żarniewicz
- 1924 – uruchomienie pierwszej elektrowni miejskiej. Początek elektryfikacji
- 1925 – otwarcie Rocznej Koedukacyjnej Szkoły Handlowej kierowanej przez Jana Nowotarskiego[16]
- 1925–1928 – budowa nowego gmachu gimnazjum (liceum)
- 1932–1939 – starostą bielskim był Zelisław Januszkiewicz
- 1932 – ukazuje się pierwszy numer „Gazety Bielskiej”
- 1936 – pierwszy numer powiatowego miesięcznika „Plon”
- 1937–1939 – burmistrzem miasta był Alfons Erdman
- 1938 – oddanie do użytku nowej szkoły powszechnej (obecnie SP nr 4)
- 1939
- 11 czerwca – uruchomienie 1500 tonowego spichlerza przy dworcu kolejowym
- 18 czerwca – przekazanie 35 Pułkowi Piechoty dwóch karabinów maszynowych ufundowanych przez młodzież powiatu bielskiego, w której to uroczystości wzięło udział 5 tys. mieszkańców. Dar odebrał gen. Franciszek Kleeberg
II wojna światowa[edytuj]
- 15–23 września 1939 – pierwsza okupacja miasta przez wojska niemieckie i przekazanie przez nich miasta sojuszniczym wojskom radzieckim
- 23 września 1939–1941 – okupacja radziecka. Pierwsze wywózki na Syberię
- 22 czerwca 1941 – zbombardowanie miasta przez Luftwaffe i ponowne wkroczenie do miasta Niemców. Zamordowanie w lesie pilickim ok. 800 Polaków (m.in. nauczycieli, urzędników, księży)
- sierpień 1941 – utworzenie getta dla ludności żydowskiej.
- 2 listopada 1942 – likwidacja getta i zamordowanie przez Niemców około 100 Żydów pomiędzy ulicą Jagiellońską i Wąską. Wywiezienie części do obozu zagłady w Treblince i Białegostoku.
- 1943 – powstaje budynek obecnego Urzędu Skarbowego
- 30 lipca 1944 – wyzwolenie miasta spod okupacji hitlerowskiej przez oddziały Armii Czerwonej (53 korpus 48 Armii i 105 korpus 65 Armii)[17].
PRL[edytuj]
- 1944–1956 – działa Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Bielsku Podlaskim, którego funkcjonariusze dokonują wielu bestialstw i zabójstw na obywatelach polskich, którzy nie godzą się z instalowaną w Polsce nową komunistyczną władzą, narzuconą przez Józefa Stalina
- 1956 jesień – ujawnia się działająca w konspiracji Komenda Powiatowa Bielsk Podlaski Narodowego Zjednoczenia Wojskowego
- 1984 – w Ratuszu powstało Muzeum
III Rzeczpospolita[edytuj]
Pływalnia miejska „Wodnik” przy ulicy Kazimierzowskiej 3B w Bielsku Podlaskim
- 1991 – wydano pierwszy numer Ukraińskiego Pisma Podlasia „Над Бугом і Нарвою” (Nad Bugiem i Narwią)
- 1992 – powstał Związek Ukraińców Podlasia
- 1994 – w Bielskim Domu Kultury odbywa się pierwsza z serii Jesień Bardów organizowana do dzisiaj przez Związek Młodzieży Białoruskiej w RP
- 2015 – decyzja o powstaniu nowej filii WORD w Bielsku Podlaskim, przez rok będzie przeprowadzany egzamin w kategoriach: AM, A1, A2, A, B1 oraz B[18]
- 2016 – pierwszy samochodowy rajd w Bielsku Podlaskim[19]
Zabytki[edytuj]
- Grodzisko średniowieczne (XIII w.) zwane Górą Zamkową bądź Łysą Górką. Na tej górze zamkowej znajdował się zamek, w którym pierwotnie planowano podpisanie unii zwanej później unią lubelską, ale zamek uległ spaleniu przez uderzenie pioruna
- Ratusz późnobarokowy (po 1776) proj. Jan Sękowski
- Zespół kościoła i klasztoru karmelitów ufundowany przez Adama Kazanowskiego starostę bielskiego od 1638 i poświęcony Matce Boskiej z góry Karmel. Przedsięwzięcie również finansowała jego żona Elżbieta (Halszka) Słuszczanka
- Kościół NMP z Góry Karmel z 1641, późnobarokowy, przebudowany po pożarze w 1784 (po powstaniu listopadowym przekształcony na cerkiew, ponownie kościół od 1921)
- Klasztor karmelitów trzewiczkowych z 1641, barokowy (po pożarze w 1784 nie odbudowano dwóch skrzydeł)
- ogrodzenie z basztami i bramą
- kapliczka
-
Kościół pokarmelicki z 1641
-
Klasycystyczna Bazylika Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja z 1783
-
Zabytkowa plebania z 1900
- Bazylika Narodzenia NMP i św. Mikołaja, zbudowana w 1783 według projektu Szymona Bogumiła Zuga w stylu klasycystycznym, pierwsza wzmianka XV w.
- dzwonnica w stylu klasycystycznym z 1843
- ołtarz główny z barokowym obrazem Augustyna Mirysa Matka Boska nawiedza św. Elżbietę,
- obraz Ukrzyżowanie z 1622 z epitafium poświęconym Hannie Kadłubowskiej, żonie pisarza bielskiego Stanisława Kuleszy
- plebania drewniana z 1900
- Cerkiew konkatedralna Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy tzw. zamkowa z końca XVI w. (do 1839 unicka), drewniana (parafialna)
- Cerkiew św. Michała (zbudowana w 1789, wieża z 1914) (do 1839 unicka), drewniana (parafialna)
- Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego na Hołowiesku z 1716 (do 1839 unicka), drewniana[b] (parafialna)
- Cerkiew cmentarna Świętej Trójcy, ufundowana pierwotnie przez królową Bonę (po 1533), od 1596 unicka, istniała do 1774. Odbudowana na przełomie XVIII i XIX w., od 1839 prawosławna. W połowie XIX wieku przeniesiona z dzielnicy Nowe Miasto na cmentarz. Obecnie podlega parafii Opieki Matki Bożej
- Kaplica św. Mikołaja
- Kaplica św. Jerzego
-
Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego na Hołowiesku z ok. 1716
-
Cerkiew św. Michała z 1789 r.
(stan w 2010 r.) -
Prawosławna Kaplica św. Mikołaja
-
Ulica Kościuszki ze starą zabudową drewnianą
- Cmentarz żydowski z nagrobkami pochodzącymi z okresu od 1850
- Kaplica cmentarna pw. św. Wincentego a Paulo, 1859, nr rej.: A-125 z 3.11.1966
- Zajazd z poł. XIX wieku, ul. Henryka Sienkiewicza 8, nr rej.: 251 z 3.11.1966
- Urbanistyczny układ miejski z XV wieku
- Park przy dawnym Dworze w Hołowiesku
- Cmentarz wojenny, ul. Białowieska
- Dom przy ul. Dubicze 20, drewniany, z końca XVIII w., nr rej.: 440 z 30.03.1979
Kościoły i związki wyznaniowe[edytuj]
Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące kościoły i związki wyznaniowe:
Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów przy ulicy Kazimierzowskiej 40
Parafie rzymskokatolickie[edytuj]
- Parafia Matki Bożej z Góry Karmel
- Parafia Miłosierdzia Bożego
- Parafia Najświętszej Opatrzności Bożej
- Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja
Parafie prawosławne[edytuj]
- Parafia Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy
- Parafia Opieki Matki Bożej
- Parafia św. Michała Archanioła
- Parafia Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy
- Parafia Zmartwychwstania Pańskiego
Kościoły protestanckie[edytuj]
- Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów
- Zbór Kościoła Chrystusowego
- Kościół Zielonoświątkowy
- Zbór Kościół Adwentystów Dnia Siódmego
Inne[edytuj]
Transport[edytuj]
Znaczący węzeł drogowy. W mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:
- droga krajowa nr 19: Rzeszów – Lublin – Siemiatycze – Bielsk Podlaski – Białystok – Kuźnica Białostocka
- droga krajowa nr 66: Zambrów – Wysokie Mazowieckie – Bielsk Podlaski – Połowce
- droga wojewódzka nr 689: Bielsk Podlaski – Hajnówka – Białowieża
Przez miasto przebiega linia kolejowa Białystok – Czeremcha (i dalej do Brześcia). Znajduje się tutaj stacja kolejowa.
W 2010 na terenie szpitala przy ulicy Kleszczelowskiej 1 otwarto lądowisko sanitarne.
Media[edytuj]
Telewizja[edytuj]
- TV Podlasie – Lokalna telewizja istniejąca od 2008r. emitowana w sieci kablowej TVK Hajnówka Sp.j.
Portale internetowe[edytuj]
- www.ibielsk.pl – portal informacyjny obejmujący swoim zasięgiem Powiat Bielski
Prasa[edytuj]
- Gazeta Współczesna – Redakcja w Bielsku Podlaskim przy ulicy Mickiewicza 65
- Kurier Poranny – Redakcja i biuro ogłoszeń w Bielsku Podlaskim przy ulicy Mickiewicza 65
- Над Бугом і Нарвою – Redakcja przy ulicy Ogrodowej 13, skr. poczt. 77
- Бельскі гостінэць – Redakcja przy ulicy ul. Leśnej 13
Sport[edytuj]
Piłka Nożna[edytuj]
Koszykówka[edytuj]
Urodzeni w Bielsku Podlaskim[edytuj]
Urodzeni w Bielsku Podlaskim
Cezary Kosiński - aktor
Maciej Radel - aktor
Kamila Lićwinko - polska lekkoatletka specjalizująca się w skoku wzwyż, halowa mistrzyni świata, mistrzyni Uniwersjady. Olimpijka z Rio.
- Emilian Adamiuk - rosyjski lekarz okulista pochodzenia białoruskiego
- Nadzieja Artymowicz, białoruska poetka
- Eugeniusz Berezowiec, burmistrz Miasta w latach 2002–2013
- Mina Bern, polska i amerykańska aktorka i śpiewaczka żydowskiego pochodzenia
- Wojciech Borecki, polski trener piłkarski
- Małgorzata Dmitruk, malarka pochodzenia białoruskiego
- Lech Feszler, polski senator
- Doroteusz Fionik, etnograf, historyk, animator kultury białoruskiej na Podlasiu
- Ignacy Fonberg, chemik
- Jerzy Hawryluk, poeta, historyk, działacz ukraińskiej mniejszości narodowej w Polsce
- Jerzy Kalina, reżyser pochodzenia białoruskiego
- Ojciec Leon Knabit, polski benedyktyn
- Stefan Kamasa, polski muzyk
- Cezary Kosiński, polski aktor
- Wiktor Kozłowski, leśnik, powstaniec listopadowy
- Józef Lewartowski, polityk i działacz społeczny żydowskiego pochodzenia, przywódca Bloku Antyfaszystowskiego w getcie warszawskim
- Kamila Lićwinko, lekkoatletka
- Iosif Łangbard, białoruski i radziecki architekt
- Jerzy Plutowicz, poeta
- Małgorzata Prokopiuk-Kępka, dziennikarka
- Maciej Radel, aktor
- Romuald Radziwiłłowicz, oficer sztabu Okręgu Warszawa AK, w Powstaniu warszawskim dowódca Batalionu Zaremba-Piorun
- Kamil Skrzypkowski, siatkarz
- Dariusz Snarski, bokser, olimpijczyk
- Andrzej Stepaniuk, polityk, burmistrz Miasta w latach 1994–2002, nauczyciel języka białoruskiego
- Julian Sztatler, pianista
- Kpt. Władysław Wysocki, oficer
- Włodzimierz Zakrzewski, malarz, grafik, plakacista
Zobacz też[edytuj]
Jedyne w Polsce Policealne Studium Ikonograficzne w Bielsku Podlaskim
- Michał Bałasz, architekt
- Eugeniusz Bedeniczuk, olimpijczyk
- Antoni Beszta-Borowski, błogosławiony
- Iwan Bielski, książę
- Izabella Elżbieta Branicka, starościna
- Jan Klemens Branicki, hetman
- Biskup Grzegorz, duchowny
- Alfons Erdman, burmistrz
- Pola Gojawiczyńska, pisarka
- Walenty Herburt, duchowny
- Mikołaj Hajduk, pedagog
- Arie Lejb Jelin, rabin
- Adam Kazanowski, podkomorzy
- Stefan Kopa, folklorysta
- Jarosław Kostycewicz, działacz społeczny
- Jan Onacik, funkcjonariusz
- Aleksander Sewruk, aktor
- Grzegorz Szerszenowicz, trener
- Bronisław Taraszkiewicz, językoznawca
- Wassa, księżniczka
- Szymon Bogumił Zug, architekt
Miasta partnerskie[edytuj]
Uwagi
- ↑ Z powodu śmierci poprzedniego burmistrza, od 30 grudnia 2013 r. sprawował obowiązki komisarza pełniącego funkcję Burmistrza Miasta Bielsk Podlaski, po czym w wyborach samorządowych z 16 listopada 2014 r. został wybrany na burmistrza w I turze wyborów uzyskując 5161 (49,55%) głosów.
- ↑ Do czasu przebudowy z lat 2013–2014, kiedy to drewnianą konstrukcję zastąpiono betonową (pozostawiając bryłę cerkwi w niezmienionym kształcie).
Przypisy
- ↑ Historia miasta na oficjalnej stronie Urzędu Miasta Bielsk Podlaski.
- ↑ OBWIESZCZENIE KOMISARZA WYBORCZEGO W BIAŁYMSTOKU z dnia 22 listopada 2014 r. o wynikach wyborów wójtów, burmistrzów i prezydentów miast na obszarze województwa podlaskiego (pol.). Państwowa Komisja Wyborcza, 2014-11-22. [dostęp 2014-11-27]. s. 10.
- ↑ a b Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2015 r. , s. 122, 2015-07-22. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507. [dostęp 2015-10-13].
- ↑ a b http://www.polskawliczbach.pl/Bielsk_Podlaski, w oparciu o dane GUS.
- ↑ The 1929 Polish Business Directory Project, data.jewishgen.org [dostęp 2017-04-01].
- ↑ Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 12.
- ↑ Karol de Perthées, Mappa Szczegulna Woiewodztwa Podlaskiego, 1795.
- ↑ Stanisław Rospond, Słownik etymologiczny miast i gmin PRL, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Wrocław 1984, s. 27.
- ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset (pol.). regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 5, Województwo białostockie, 1924, s. 19.
- ↑ Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2014 r. Stan w dniu 31 XII. , s. 91, 2015-06-08. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 2083-3342. [dostęp 2015-10-12].
- ↑ „Puścizna po Janie Długoszu dziejopisie polskim, to jest: Kronika Wiganda z Marburga rycerza i kapłana Zakonu Krzyżackiego na wezwanie Długosza z rymowanej kroniki niemieckiej na język łaciński przetłomaczona. Chronicon seu Annales Wigandi Marburgensis, equitis et fratris Ordinis Teutonici” Poznań 1842, s. 233 [1].
- ↑ M. Radoch, W sprawie daty nadania przez Władysława Jagiełłę ziemi drohickiej księciu mazowieckiemu Januszowi I, [w:] Szkice z dziejów kolonizacji Podlasia i Grodzieńszczyzny od XIV do XVI wieku, Olsztyn 2002, s. 11–20.
- ↑ T.J. Lubomirski, Kodeks Dyplomatyczny Księstwa Mazowieckiego, Warszawa 1863, s. 111–113; Biblioteka PAN Kórnik, rkp. 203, k. 178-178v.
- ↑ a b H. Surynowicz, Życie monastyczne na Grodzieńszczyźnie w XIX wieku, [w:] red. A. Mironowicz, U. Pawluczuk, P. Chomik: Życie monastyczne w Rzeczypospolitej. Białystok: Zakład Historii Kultur Pogranicza Instytutu Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku, 2001, s. 199–202. ISBN 8390292882.
- ↑ Dziennik Wileński, nr 154, 1926 s. 3.
- ↑ ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 70
- ↑ W Bielsku Podlaskim będzie można zdać państwowy egzamin na prawo jazdy Bielsk Podlaski | Portal Bielska Podlaskiego iBielsk.pl, ibielsk.pl [dostęp 2015-12-01] (pol.).
- ↑ Samochodowy Rajd w Bielsku Podlaskim | iBielsk.pl, iBielsk.pl, 3 kwietnia 2016 [dostęp 2016-05-17] (pol.).
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org), dostęp z 5 czerwca 2014.
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Bielsk Podlaski w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.
- Historia Żydów w Bielsku Podlaskim na portalu Wirtualny Sztetl
|
||||||||||
|
|||||||||||||
_COA.svg)
|
||||||||||||||||||||
