Bieniakonie (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1921–1939[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo |
(1919–20: okręg wileński) | ||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1921) | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939  | |||
| 54°15′00,0000″N 25°16′48,0000″E/54,250000 25,280000 | |||
Bieniakonie – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w województwie nowogródzkim w Polsce (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy było miasteczko Bieniakonie (180 mieszk. w 1921 roku[3])[4].
W okresie międzywojennym gmina Bieniakonie należała do powiatu lidzkiego w woj. nowogródzkim[3]. Była to najdalej na północ wysunięta gmina woj. nowogródzkiego.
1 lipca 1926 roku do gminy Bieniakonie przyłączono część obszaru gminy Dziewieniszki z powiatu oszmiańskiego w województwie wileńskim (wsie Bieluńce, Litwice, Birzynie, Kowańce, Wojsznie, Micholcze i Zabiejgi, folwarki Remiczowo i Birzynie, zaścianek Dolina oraz część miasteczka Bieniakonie)[5]. 11 kwietnia 1929 część obszaru gminy Bieniakonie weszła w skład nowo utworzonej gminy Woronowo[6].
Po wojnie obszar gminy Bieniakonie został odłączony od Polski i włączony do Białoruskiej SRR.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ Niektóre źródła (m.in. mapy) podają informacje o przyłączeniu na przełomie lat 1921–22 do Litwy Środkowej powiatów lidzkiego i brasławskiego (np. Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku, 2005; Atlas Historyczny Polski, PKWK, 1967). Rozbieżność ta wynika z różnych interpretacji przeprowadzonych na terenie tych powiatów wyborów do Sejmu Wileńskiego na mocy uchwały Sejmu RP z 16 listopada 1921, która zakończyła walkę polityczną na tych terenach. Adam Mielcarek twierdzi że powiaty lidzki i brasławski faktycznie do Litwy Środkowej nie należały (Adam Janusz Mielcarek, Podziały terytorialno-administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej, 2008). W niniejszym artykule oparto się na tej analizie, uwzględniając jednak rozbieżność interpretacji w tymże przypisie.
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część I - Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 45, poz. 277
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 225