Bilbil łysy

Bilbil łysy
	Nok hualon
	(Woxvold, Duckworth & Timmins, 2009)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	bilbile
Rodzaj	Nok; Fuchs, Pasquet, Stuart, Woxvold, Duckworth & Bowie, 2018
Gatunek	bilbil łysy
Synonimy
	Pycnonotus hualon Woxvold, Duckworth & Timmins, 2009;
	Pycnonotus hualon Woxvold, Duckworth & Timmins, 2009;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bilbil łysy^[3] (Nok hualon) – gatunek małego ptaka z rodziny bilbili (Pycnonotidae). Jest pierwszym azjatyckim ptakiem o niewielkich rozmiarach z łysą „twarzą” i pierwszym opisanym azjatyckim bilbilem w tym stuleciu. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka: Takson ten został opisany w 2009 roku pod nazwą Pycnonotus hualon^[4]. W 2018 roku przeniesiony do monotypowego rodzaju Nok^[5]. Nie wyróżnia się podgatunków^[6].

Morfologia: Łysina po bokach głowy karminowa, przy oczach szara. Średniej długości, czarny dziób. Poza tym wierzch ciała łącznie z ogonem brązowy. Spód ciała bardzo jasnobrązowy. Mierzy 20 cm i waży 32–40 g.

Występowanie: Występuje na formacjach krasowych, w regionie Pha Lom w środkowym Laosie. Jest to gatunek endemiczny.

Status: Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2010 roku uznaje bilbila łysego za gatunek najmniejszej troski (LC, least concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, aczkolwiek ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Pycnonotus hualon, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2020-12-05] (ang.).
↑ ^a ^b Nok hualon, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Pycnonotidae Gray,GR, 1840 - bilbile - Bulbuls (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-05].
↑ I. A. Woxvold, J. W. Duckworth, R. J. Timmins. An unusual new bulbul (Passeriformes: Pycnonotidae) from the limestone karst of Lao PDR. „Forktail”. 25, s. 1–12, 2009.
↑ Jérôme Fuchs, Eric Pasquet, Bryan L. Stuart, Iain A. Woxvold, J. W. Duckworth i Rauri C.K. Bowie. Phylogenetic affinities of the enigmatic Bare-faced Bulbul Pycnonotus hualon with description of a new genus. „Ibis”. 160 (3), s. 659–665, 2018. DOI: 10.1111/ibi.12580.
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Bulbuls. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia i krótki filmik. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Pycnonotus hualon, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2020-12-05] (ang.).

[iucn-2] Nok hualon, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-3] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Pycnonotidae Gray,GR, 1840 - bilbile - Bulbuls (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-05].

[oryg-4] I. A. Woxvold, J. W. Duckworth, R. J. Timmins. An unusual new bulbul (Passeriformes: Pycnonotidae) from the limestone karst of Lao PDR. „Forktail”. 25, s. 1–12, 2009.

[fuchs-5] Jérôme Fuchs, Eric Pasquet, Bryan L. Stuart, Iain A. Woxvold, J. W. Duckworth i Rauri C.K. Bowie. Phylogenetic affinities of the enigmatic Bare-faced Bulbul Pycnonotus hualon with description of a new genus. „Ibis”. 160 (3), s. 659–665, 2018. DOI: 10.1111/ibi.12580.

[ioc-6] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Bulbuls. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-05]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]