Bilharziella polonica
 |
Ten artykuł od 2022-02 wymaga uzupełnienia informacji. |
Bilharziella polonica – przywra rozdzielnopłciowa. Występuje w Europie (także w Polsce), Azji, Afryce i Ameryce Północnej[1].
Żywiciele[edytuj | edytuj kod]
- pośredni: ślimaki słodkowodne (Zatoczek rogowy lub Błotniarka stawowa)
- ostateczny: niektóre ptaki wodne: kaczka domowa i dzika, łabędź, gęś[1]
Żywicielem przypadkowym może być człowiek. Bilharziella polonica może powodować u ludzi tzw. świąd pływaków (ang. swimmer's itch)[1].
Umiejscowienie[edytuj | edytuj kod]
Kopulujące przywry w żyłach brzusznych (głównie żyła wrotna), młode pasożyty w drobnych rozgałęzieniach naczyń żylnych jelita.
Budowa[2][edytuj | edytuj kod]
- samiec 4x0,5mm
- samica 2x0,25mm
Przyssawki oddalone od siebie, brzuszna nieco większa niż gębowa. Dwa pnie jelita łączą się pośrodku ciała w nieparzysty pień. Brak torebki prącia. Jajnik wydłużony, leży w pętli utworzonej przez złączone pnie jelit. Macica krótka, zawiera jedno jajo o kształcie bączka.
Cykl rozwojowy[3][edytuj | edytuj kod]
Złożone przez samicę jaja dostają się do naczyń żylnych jelita. Przebijają ścianki jelita kolcem i przechodzą do jego światła, skąd są wydalane wraz z kałem. W środowisku wodnym z jaja wykluwa się miracidium i aktywnie przenika do ślimaka. W organizmie ślimaka powstają cerkaria, które aktywnie wnikają przez skórę ptaka.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Heinz Mehlhorn, Bilharziella polonica, Heinz Mehlhorn (red.), Berlin, Heidelberg: Springer, 2016, s. 325–326, DOI: 10.1007/978-3-662-43978-4_396, ISBN 978-3-662-43978-4 [dostęp 2022-03-11] (ang.).
- ↑ Witold Stefański, Parazytologia weterynaryjna, 1960.
- ↑ Jerzy Gundłach, Parazytologia i parazytozy zwierząt, 2004, ISBN 83-09-01825-8.