Bilon (stop)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
W Anglii za króla Henryka VIII srebrne monety zawierały tyle miedzi, że króla nazywano old copper nose („stary miedziany nos”). Brało się to z tego, że nos był najbardziej wystającą częścią monety, stąd jego wytarcie było najbardziej widoczne.

Bilon – stop miedzi i srebra[1], o zawartości srebra poniżej 50%[2][3], z którego bito monety w starożytnej Grecji i starożytnym Rzymie[4]; także od średniowiecza do XIX w. Przeważała w nim miedź, choć dodawano też cynę, cynk czy rtęć. Do bicia monet o większej wartości używano elektrum – naturalnego stopu złota i srebra.

Z bilonu wytwarzane są monety, medale i żetony.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Elżbieta Weremowicz, Hasło Bilon, serwis PWN Biznes. [dostęp 2012-02-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-22)].
  2. ↑ Metale, rudy i stopy s. 9, strona PWSZ w Nysie
  3. ↑ Słownik pojęć numizmatycznych, strona Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego
  4. ↑ Bilon pieniądzem, strona monetownik.com.pl. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-04)].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bilon_(stop)&oldid=72926979”