Birney

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Birney
Ilustracja
Tramwaj typu Birney w Fort Collins w 1987 roku
Dane ogólne
Kraj produkcji

 Stany Zjednoczone

Lata produkcji

1915 - 1930

Birney albo Birney Safety Car to rodzaj wagonu tramwajowego produkowanego w drugiej dekadzie i w latach dwudziestych dwudziestego wieku. Projekt wagonu był mały i lekki i miał być gospodarczym środkiem zapewniającym dużą częstotliwość kosztem niższej infrastruktury i ekonomiki pracy niż konwencjonalne tramwaje. Produkcja wagonów Birney trwała od 1915 do 1930 roku, przeszło 6000 oryginalnych tramwajów wyposażonych zostało w jeden wózek jezdniowy[1].

Wynalazek[edytuj | edytuj kod]

Tramwaj Birney (1915) był wspólnym wynalazkiem Charlesa O. Birneya i Josepha M. Bosenbury'ego (patent został wydany w roku 1917 i 1919, połowę przypisano Birneyowi, patrz Brill strona 140). Birney był inżynierem z kancelarii Stone & Webster, operatora wielu systemów wózków jezdniowych w Stanach Zjednoczonych w pierwszej połowie dwudziestego wieku. Projekt nazwano Safety Car i stał się znany jako Safety Car Birney i ostatecznie po prostu jako wagon Birney[1]. Birneys były małe i lekkie, o jedną trzecią lżejsze od konwencjonalnych wagonów tramwajowych z tych czasów; były chropowate, miały znormalizowaną konstrukcję; masowo produkowane i tanio budowane. Wyposażone w bliźniacze silniki, dzięki którym mogły szybko przyspieszać. Wagony Birney miały średnio około 28 stóp (8,5 metra) i zazwyczaj posiadały miejsca siedzące dla trzydziestu dwóch osób.[1]

Największym producentem wagonów Birney Safety Car był American Car Company, spółka zależna od J. G. Brill Company, lecz kilka innych firm również produkowało wagony typu Birney.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Middleton, William D. (1967). The Time of the Trolley, pp. 122–127, 210, 414. Milwaukee: Kalmbach Publishing. ISBN 0-89024-013-2.