Biskowice

![]() | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | |||
Powierzchnia |
11,54 km² | ||
Wysokość |
304 m n.p.m. | ||
Populacja (2001) • liczba ludności |
| ||
Nr kierunkowy |
+380 3236 | ||
Kod pocztowy |
81457 | ||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego ![]() | |||
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |||
![]() |
Biskowice (ukr. Бісковичі) – wieś w zachodniej Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie samborskim, w siedziba hromady Biskowice.
Ludność: ok. 2000 – 2500 mieszkańców. Położona nad rzeką Strwiąż.
We wsi jest przystanek kolejowy Biskowice.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś szlachecka, własność Lubomirskich, położona była w 1589 roku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[2]. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Biskowice.
W Biskowicach urodzili się Antoni Hanebach, Jan Maciela i Wojciech Michalik.
W czasie okupacji niemieckiej polska rodzina Rychlików przez kilka miesięcy 1942 roku ukrywała Żyda Icchaka Erdmana, któremu później zapewniła schronienie we wsi Zdrochec koło Tarnowa. W 1985 roku Instytut Jad Waszem podjął decyzję o przyznaniu pośmiertnie Antoniemu Rychlikowi tytułu Sprawiedliwy wśród Narodów Świata[3].
W miejscowości znajduje się rzymsko-katolicka parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu lwowskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 14.
- ↑ „Poszedłem do księdza, wybrałem swoją metrykę i wyjechaliśmy z naszej miejscowości” - historia Antoniego Rychlika. sprawiedliwi.org.pl. [dostęp 2024-02-17]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Biskowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 237 .
- Biskowice na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i Innych Krajów Słowiańskich tom X, Warszawa, Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr 61. 1889).