
Biskupów
Artykuł |
50°22′24″N 17°17′51″E |
---|---|
- błąd |
39 m |
WD |
50°23'N, 17°18'E |
- błąd |
2322 m |
Odległość |
1190 m |
wieś | |
![]() Kościół pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
240–250[1] m n.p.m. |
Liczba ludności |
844[2] |
Strefa numeracyjna |
77 |
Kod pocztowy |
48-340[3] |
Tablice rejestracyjne |
ONY |
SIMC |
0494611 |
Położenie na mapie gminy Głuchołazy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa opolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu nyskiego ![]() | |
![]() |
Biskupów (niem. Bischofswalde) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Głuchołazy[4][5], na Przedgórzu Paczkowskim na północny zachód od Głuchołaz[6], nad rzeką Morą.
W latach 1954-1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Biskupów, po jej zniesieniu w gromadzie Burgrabice. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wieś ma charakter łańcuchówki. We wsi znajdują się m.in. graniczny kamień biskupi z datą 1738 r. oraz kamieniołomy[1].
Według danych z 2011 roku miejscowość zamieszkiwało 844 osób.[7]
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
W 1231 r. miejscowość została wymieniona pod nazwą Bissopeswalde (pol. biskupi las)[1][6]. Obecną nazwę wsi zatwierdzono administracyjnie 12 listopada 1946[8].
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0494628 | Łączki | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość wzmiankowana była w 1231 r. jako posiadłość biskupów wrocławskich.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Na listę zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa wpisany jest[9]:
- kościół parafialny pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, wzmiankowany w 1286, z pierwszej połowy XIV wieku, pierwotnie gotycki, przebudowany w stylu barokowym w 1770 roku, wieża z 1750 roku; na kościelnym strychu zachowane fragmenty późnogotyckiej polichromii; z bogatego, barokowego wnętrza wyróżniają się: ołtarz główny i dwa boczne rokokowe z ok. 1787 roku, rokokowa ambona, rzeźba Madonny z początku XV wieku oraz płyta nagrobna Krzysztofa Hirscbergera z 1567 roku; przy wejściu do kruchty znajduje się płyta nagrobkowa z 1538 roku; kościół otacza renesansowy mur z bramkami z XVI wieku, przebudowany w XVIII wieku[1][6]
Klasztor benedyktynów[edytuj | edytuj kod]
W Biskupowie znajduje się klasztor benedyktynów – jeden z trzech w Polsce; pozostałe znajdują się w Tyńcu i Lubiniu. Klasztor został wybudowany w 1912 r. przez Siostry Służebniczki Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej.
Inne[edytuj | edytuj kod]
We wsi znajduje się przystanek kolejowy Biskupów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Wycieczki dalsze. W: Zbygniew Martynowski, Krzysztof R. Mazurski: Głuchołazy i okolice. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i turystyka”, 1977, s. 52. (pol.).
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych - Poczta Polska. „Spis numerów adresowych”, s. według indeksu nazw, 2013. Warszawa: Poczta Polska S.A..zły zapis daty dostępu
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 18, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2013-04-24].
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c Głuchołazy - Sołectwo Biskupów - (240-250 m n.p.m.), niem. Bischofswalde. Urząd Miejski w Głuchołazach. [dostęp 2015-10-03]. (pol.).
- ↑ Wieś Biskupów w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2020-06-09] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ ED: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 30 czerwca 2015 r. – woj. opolskie. Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2015-06-30. s. 60. [dostęp 2015-10-03]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik Geografii Turystycznej Sudetów. Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie, tom 21 A-M, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 2008, ss. 104–108.