Bitwa nad Haur al-Hammar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa w rejonie Haur al-Hammar
I wojna w Zatoce Perskiej,
operacja Pustynna Burza
Ilustracja
AH-64 Apache
Czas

2 marca 1991

Miejsce

słone jezioro Haur al-Hammar

Terytorium

Irak

Wynik

zwycięstwo wojsk USA

Strony konfliktu
 Stany Zjednoczone  Irak
Dowódcy
Norman Schwarzkopf Saddam Husajn
Siły
24. Dywizja Piechoty Dywizja „Hammurabi”
Straty
nieznane 200 pojazdów opancerzonych,
kilka tysięcy jeńców
Położenie na mapie Iraku
Mapa konturowa Iraku, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
30°41′53″N 47°19′18″E/30,698056 47,321667

Bitwa nad Haur al-Hammar – starcie zbrojne, które miało miejsce 2 marca 1991 w trakcie I wojny w Zatoce Perskiej. Bitwa była ostatnim starciem pomiędzy armią USA a wojskami Iraku. Starcie miało miejsce kilka dni po formalnym zakończeniu walk. (28 lutego)

Dzień po wyzwoleniu Kuwejtu (27 lutego), prezydent George Bush podjął decyzję o przerwaniu walk. Głównodowodzący siłami USA generał Norman Schwarzkopf wydał rozkaz zniszczenia jak największej ilości sprzętu irackiego, który mógłby być wykorzystany w przyszłości do ponownych ataków. Dnia 2 marca w rejonie grobli nad słonym jeziorem Haur al-Hammar doszło do ostatniej bitwy pomiędzy 24 Zmechanizowaną Dywizją Piechoty a iracką Dywizją Hammurabi. Wycofujący się Irakijczycy zaatakowali stojącego na ich drodze przeciwnika, co spowodowało kontratak Amerykanów. Uderzenie przy wsparciu artylerii oraz helikopterów Apache doprowadziło do pogromu Irakijczyków. Dywizja Hammurabi straciła 200 pojazdów opancerzonych i kilka tysięcy jeńców.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alastair Finlan: I wojna w Zatoce Perskiej, Amer Com S.A. Poznań 2009, s. 80-81