Bitwa nad Maricą
Podboje Turcji Osmańskiej | |||
Osmańska inwazja na państwo Bułgarskie po zwycięskiej bitwie w XIV w. | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo wojsk osmańskich | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Grecji | |||
40°43′50″N 26°02′06″E/40,730556 26,035000 |
Bitwa nad rzeką Maricą – starcie zbrojne, które miało miejsce 26 września 1371 roku[1] pomiędzy koalicją antyturecką składającą się z chrześcijańskich władców bałkańskich (Bułgarii, Serbii, Bośni, Węgier i Wołoszczyzny) a wojskami osmańskimi pod dowództwem Lali Şahina Paşy.
Armia chrześcijańska liczyła 60 000 ludzi. W pobliżu rzeki Maricy koło Adrianopola wojska koalicji napotkały siły tureckie stacjonujące w Rumelii. Turkom, mimo że ich siły wynosiły zaledwie 15 000 ludzi, udało się zaskoczyć chrześcijan. Pod osłoną nocy zaatakowali obóz przeciwnika, zabijając wielu z nich. Klęska chrześcijan była całkowita. Poległ m.in. król Serbii Wukaszyn i jego brat Ugliesz.
Zwycięstwo nad rzeką Maricą pozwoliło Osmanom na zajęcie Macedonii, zwasalizowanie południowej Serbii i potwierdzenie zwierzchnictwa nad Bułgarią[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Battle of the Maritsa River, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-10-22] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Edward Potkowski: Warna 1444, wyd. Bellona, Warszawa 2004.