Przejdź do zawartości

Bitwa pod Bannockburn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Bannockburn
I wojna o niepodległość Szkocji (12961328)
Ilustracja
Bitwa pod Bannockburn, miniatura z Ilustrowanej Biblii z Holkham
Czas

23–24 czerwca 1314

Miejsce

Bannockburn, na południe od Stirling

Terytorium

Królestwo Szkocji

Wynik

decydujące zwycięstwo Szkotów

Strony konfliktu
Szkocja Anglia
Dowódcy
Robert I Edward II
Siły
6 500 20 000
Straty
nieznane, ale niewielkie 700 kawalerii, 11 000 piechoty
Położenie na mapie Szkocji
Mapa konturowa Szkocji, na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
56°05′36″N 3°56′16″W/56,093333 -3,937778

Bitwa pod Bannockburn – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniach 23–24 czerwca 1314 roku i było jedną z serii bitew w szkockiej wojnie o niepodległość. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Szkotów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wiosną 1314 roku Szkoci oblegli zamek w Stirling. Dowódca załogi angielskiej, Philip Mowbray, zgodził się na kapitulację, jeśli nie otrzyma wsparcia do końca czerwca. Na wieść o tym król Anglii, Edward II, posłał do Stirling 25-tysięczną armię. Anglicy dotarli 23 czerwca do brodu w Bannockburn, parę mil na południe od Stirling. Tam czekały już na nich szkockie oddziały w sile 9 tysięcy, pod dowództwem króla Roberta I Bruce’a.

Bagnisty teren nie sprzyjał ciężkiej konnicy angielskiej. Z kolei Szkoci wykorzystali znakomicie sprawdzającą się formację bitewną schiltron (szereg zbrojnych w piki mężczyzn idących ramię w ramię, z bronią skierowaną w stronę wroga).

Piechota szkocka już w pierwszym starciu zmusiła do wycofania się 500 angielskich jeźdźców, w kolejnych potyczkach również miała przewagę.

Decydujące starcie miało miejsce w drugim dniu bitwy, kiedy to przekraczający bród Anglicy zostali zdziesiątkowani przez oczekujących w schiltronach Szkotów. Angielska piechota starała się dołączyć do kawalerii. Szkocka kawaleria zmasakrowała łuczników, zanim ci włączyli się do bitwy. Szkotom udało się zepchnąć Anglików w stronę rzeki Forth. Edward II uszedł z pola bitwy i powrócił statkiem do Anglii.

Zwycięstwo sił szkockich wydatnie podniosło morale narodu i choć trzeba było jeszcze kilkunastu lat do pełnego uznania niepodległości Szkocji (układ w Edinburgh-Northampton w 1328), Bannockburn wybitnie się do tego przyczyniło. Potyczka dowiodła, że zwarta piechota poparta dyscypliną jest w stanie zwyciężyć w konfrontacji z ciężką jazdą.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]