Bitwa pod Ellandun

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Ellandun
Ilustracja
Bitwa pod Ellandun
Czas

825

Miejsce

Wroughton koło Swindon Wiltshire

Terytorium

Anglia

Wynik

Zwycięstwo Wessex

Strony konfliktu
Wessex Mercja
Dowódcy
Egbert Beornwulf
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie Wiltshire
Mapa konturowa Wiltshire, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
51°31′30,0000″N 1°47′31,2000″W/51,525000 -1,792000

Bitwa pod Ellandun – starcie zbrojne, które miało miejsce w 825 roku naszej ery pomiędzy królem Wessexu Egbertem a królem Mercji Beornwulfem. Ten ostatni wykorzystał konflikt z Walią, który związał siły Wessexu i ruszył w głąb kraju. Egbert, wsparty przez Wschodnich Anglów, pobił siły mercyjskie koło Ellandun w Wiltshire (może chodzić o dzisiejsze Wroughton koło Swindon), a następnie opanował południowo-zachodnią Anglię. Zwycięstwo uczyniło z Egberta najpotężniejszego z anglosaskich królów, a Beornwulf zginął w innej bitwie w tym samym roku. Wessex zaczęło wieść prym w anglosaskiej heptarchii, co zaowocowało zjednoczeniem kraju w roku 827.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tony Jaques: Dictionary of Battles and Sieges. Londyn: Greenwood, 2006, s. 331. ISBN 978-0313335365.