Bitwa pod Kremmer Damm (1412)
52°46′47″N 13°02′24″E/52,779722 13,040000| Wojna pomorsko-brandenburska | |||
 Krzyż na Kremmer Damm | |||
| Czas |
24 października 1412 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Grobla Kremska (Kremmer Damm) | ||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
Spór o namiestnictwo Brandenburgii | ||
| Wynik |
Zwycięstwo sił szczecińskich | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Niemiec  | |||
| 52°46′47″N 13°02′24″E/52,779722 13,040000
| |||
Bitwa na Grobli Kremskiej (Kremmer Damm) - starcie zbrojne między siłami burgrabią norymberskim Fryderykiem I (przyszłym elektorem brandenburskim) a książętami szczecińskimi Ottonem II i Kazimierzem V, do którego doszło 24 października 1412.
W roku 1412 książę szczeciński Świętobor I (ojciec Ottona i Kazimierza) został uznany przez część szlachty marchijskiej za suwerena. W tym samym roku książęta szczecińscy włączyli się do walki z burgrabią Fryderykiem I Hohenzollernem, który zamierzał przejąć wszystkie dawne ziemie Marchii Środkowej (ówczesna nazwa Marchii Brandenburskiej). Fryderyk liczył na pomoc księcia wołogoskiego Warcisława VIII (nie otrzymał jej). Świętobor nie zamierzał rezygnować z władzy na nabytych terenach, zgodził się też poprzeć opozycję brandenburską. W październiku 1412 r. wojsko szczecińskie pod wodzą Kazimierza V i Kaspara Gansa (rycerza z opozycji brandenburskiej) wkroczyło na ziemię barnimską dla wsparcia opozycji sprzeciwiającej się rządom Fryderyka (udział w bitwie starszego z synów Świętobora, Ottona II, nie jest pewny).
Do bitwy doszło w dzień Św. Kolumbana 24 października 1412 na Grobli Kremskiej (Kremmer Damm) w pobliżu miasta Kremmen. Siły frankońskie Fryderyka I (nie brał on udziału w bitwie) pod dowództwem starosty Marchii i Frankonii Johanna hrabiego Hohenlohe poniosły klęskę. Hrabia poniósł śmierć w bitwie, a z nim dwaj inni frankońscy dowódcy: Philipp von Utenhofen (śmiertelnie ranny) i Kraft von Lentersheim (utopił się, zepchnięty z grobli).
Po bitwie działania wojenne wstrzymano, a 16 grudnia 1415 r. Fryderyk I zawarł z książętami szczecińskimi i wołogoskimi traktat pokojowy (Neustädter Vertrag), w którym rozstrzygnięto o dalszych losach Marchii Wkrzańskiej oraz o pokojowym regulowaniu sporów w przyszłości[1].
Na miejscu śmierci hrabiego Hohenlohe, przy drodze łączącej Kremmen i Sommerfeld, mieszkańcy Kremmen wznieśli drewniany krzyż, odnowiony w 1660 za Wielkiego Elektora i zamieniony na żelazny w XIX w. z inicjatywy króla Fryderyka Wilhelma IV.
Niemiecki pisarz Theodor Fontane wspomniał o bitwie w pochodzącym z 1889 V tomie swojej powieści Wanderungen durch die Mark Brandenburg (Wędrówki po Marchii Brandenburskiej) pt. Fünf Schlösser (Pięć zamków)[2]. 18 sierpnia 1912 uroczyście obchodzono 500-lecie bitwy[3].
Zobacz też: Bitwa na Grobli Kremskiej (1332).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edward Rymar: Wojny i spory pomorsko-brandenburskie w XV-XVI w. Wyd. Inforeditions. Zabrze 2012.
- Kazimierz Ślaski, Benedykt Zientara: Historia Pomorza - tom I część II. Wyd. Poznańskie, Poznań 1969.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Edward Schröder Die Schlacht am Kremmer Damm?, str. 223 (niem.)
- ↑ Die Schlacht am Kremmener Damm (niem.)
- ↑ Otto Rohn Fränkische Edelleute - erste Blutzeuge im Kampf der Hohenzollern um die Mark Brandenburg (niem.)