Bitwa pod Małojarosławcem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Małojarosławcem
Inwazja na Rosję (1812)
Ilustracja
Czas

24 października 1812

Miejsce

Małojarosławiec

Terytorium

Imperium Rosyjskie

Wynik

taktycznie zwycięstwo Francuzów, strategiczne zwycięstwo Rosjan – powrót Francuzów na drogę smoleńską

Strony konfliktu
I Cesarstwo Francuskie Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Napoleon
Eugeniusz de Beauharnais
Louis Nicolas Davout
Dmitrij Dochturow
Matwiej Płatow
Nikołaj Rajewski
Siły
24 000 żołnierzy 24 000 żołnierzy
Straty
5000 zabitych i rannych 3000 zabitych i 3000 rannych
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
55°01′18″N 36°27′30″E/55,021667 36,458333

Bitwa pod Małojarosławcem – starcie zbrojne, które miało miejsce 24 października 1812 podczas wojny francusko-rosyjskiej 1812.

Po opuszczeniu Moskwy, Napoleon wraz z armią liczącą 108 000 żołnierzy i 570 dział ruszył na Kaługę, by opanować znajdujące się tam bogate magazyny armii rosyjskiej. W nocy na 12 października korpus Beauharnaisa, za którym posuwały się korpus Davouta i Napoleon z gwardią (łącznie 24 000 żołnierzy) zajął Małojarosławiec. Nad ranem stojące w mieście wojska francuskie zaatakowane zostały przez rosyjski korpus Dochturowa wsparty przez kozaków Płatowa i korpus Rajewskiego (razem 24 000 żołnierzy). Zażarte walki trwały 18 godzin, a Małojarosławiec osiem razy przechodził z rąk do rąk. W końcu Francuzom udało się utrzymać miasto w ręku. Napotkany opór oraz świadomość przewagi liczebnej armii Michaiła Kutuzowa (120 000 żołnierzy) skłoniły Napoleona do rezygnacji z marszu na Kaługę i powrotu na drogę smoleńską. W bitwie Francuzi stracili 5000 zabitych i rannych, natomiast Rosjanie – 6000.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, wydanie I, tom 2, Warszawa 1967.