Bitwa pod Taceą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Taceą
Powstanie Stotzasa w Afryce Północnej
Ilustracja
Justynian I
Czas

545

Miejsce

Tacea, Tunezja

Terytorium

Tunezja

Wynik

klęska powstańców

Strony konfliktu
Bizancjum powstańcy Stotzasa (Wandalowie, Maurowie)
Dowódcy
Areobindus Stotzas
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
brak współrzędnych

Bitwa pod Taceą – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 545. Była to ostatnia bitwa drugiego powstania Stotzasa (544545).

Po śmierci Solomona w bitwie pod Cillium cesarz Justynian wysłał na pomoc Sergiuszowi Areobinda, który przybył do Kartaginy w roku 545. W bitwie koło Tacea wojsko powstańców zostało rozbite, a Stotzas poległ. Niewielkie oddziały powstańcze walczyły jeszcze rok, do momentu gdy zostały pokonane ostatecznie przez dowódcę jednego z oddziałów cesarskich Ormianina Artabanesa.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Strzelczyk: Wandalowie i ich afrykańskie państwo, wyd. PIW, Warszawa 1992