Blaszka rdzenna przyśrodkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Blaszka rdzenna przyśrodkowa (łac. lamina medullaris medialis) – struktura w ludzkim mózgu zaliczana do kresomózgowia parzystego zbudowana z istoty białej. Rozdziela ona na dwie części (boczną i przyśrodkową) gałkę bladą[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 364, ISBN 978-83-200-4203-0.