Blizbor (góra)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Blizbor
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety,
Góry Izerskie,
Grzbiet Kamienicki

Wysokość

712 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Blizbor”
Ziemia50°54′54″N 15°24′27″E/50,915000 15,407500

Blizbor (niem. Bliesberg) – stożkowate wzniesienie (712 m n.p.m.) w Górach Izerskich.

Jest to kulminacja ramienia odchodzącego od Dłużca ku północy, położona – powyżej wsi Gierczyn, na przedpolu Grzbietu Kamienickiego. Od Blizbora rozchodzą się dwa poboczne ramiona, jedno biegnące na północ i zakończone Kuflem, a drugie ciągnące się ku północnemu wschodowi i wschodowi, ze Stożkiem i zakończone Prochową nad centrum Przecznicy.

Blizbor zbudowany jest ze skał metamorficznychgnejsów i granitognejsów w części południowej oraz łupków łyszczykowych w części północnej, należących do bloku karkonosko-izerskiego, a ściślej jego północno-wschodniej części - metamorfiku izerskiego.

Na zboczu północnym, w dolinie Przecznickiego Potoku, od XVI wieku wydobywano rudy cyny (przerabianą w hucie w Gierczynie), a od XVII – rudy kobaltu.

Do roku 1945 pod nazwą Bliesberg.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]