Blues rock
| Blues rock | |
| Pochodzenie | Blues elektryczny, Rock and roll, Brytyjski blues |
| Czas i miejsce powstania | Lata 60. XX wieku w Wielkiej Brytanii i USA, Lata 70. XX wieku w Polsce |
| Instrumenty | gitara elektryczna, instrumenty klawiszowe, gitara basowa, perkusja, harmonijka ustna |
| Największa popularność | Lata 60. i 70., do dziś ciągle popularny[1] |
| Podgatunki | |
| Heavy metal[2], Hard rock, Rock psychodeliczny, Boogie rock, Rock garażowy, Stoner rock | |
| Podgatunki powstałe z połączenia z innym stylem muzycznym | |
| Punk blues | |
Blues rock – styl w muzyce rockowej, powstały z połączenia elementów bluesa i rocka. Blues rock narodził się w połowie lat 60. XX wieku w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Pierwszymi artystami grającymi blues rocka byli Alexis Korner, John Mayall oraz Paul Butterfield[3].
Muzycy grający w tym stylu stawiali sobie za cel odrodzenie klasycznego bluesa. Choć muzyka przez nich grana strukturalnie odpowiadała temu gatunkowi muzyki, nie był to ortodoksyjny czarny blues, lecz styl osadzony w estetyce rockowej. Często też nazywany był „białym bluesem”.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Blues rock opiera się na bluesowej improwizacji i 12-taktowej strukturze bluesa. Często charakteryzuje go mocniejszy riff gitarowy oraz szybsze tempo.
Instrumenty[edytuj | edytuj kod]
Do najważniejszych instrumentów stosowanych w blues rocku zalicza się gitarę elektryczną, gitarę basową oraz zestaw perkusyjny. Wokal również przeważnie odgrywa kluczową rolę, jednak nie zawsze, biorąc pod uwagę liczbę instrumentalnych kawałków bluesrockowych. Oprócz tego wykorzystywane są instrumenty klawiszowe, takie jak syntezator, fortepian czy organy Hammonda. Brzmienie przesterowanych gitar odróżnia blues rocka od tradycyjnego bluesa, w którym standardem jest gitara akustyczna.
Przypisy
- ↑ History of Rock Music.
- ↑ Weinstein, Deena, „Heavy Metal: The Music and its Culture”, DaCapo, 2000, ISBN 0-306-80970-2, s. 14.
- ↑ Allmusic.com.
|
||||||||
