Bobby Czyz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Edward Czyz
Pseudonim

Matinee Idol

Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1962
Orange

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

półciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

52

Zwycięstwa

44

Przez nokauty

28

Porażki

8

Nieodbyte

1

Strona internetowa

Robert Edward „Bobby” Czyz (ur. 10 lutego 1962 w Orange) – amerykański bokser włosko-polskiego pochodzenia[1], były mistrz świata federacji IBF w wadze półciężkiej oraz WBA w wadze junior ciężkiej.

Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]

Bobby Czyz należał do amatorskiej reprezentacji USA. W 1980 roku został powołany na mecz międzypaństwowy Polska−USA. Na tydzień przed wylotem do Polski uczestniczył jednak w wypadku samochodowym, w którym odniósł obrażenia wykluczające go z udziału w zawodach. Dzięki temu nie znalazł się na pokładzie samolotu, który rozbił się na Okęciu. W katastrofie zginęli wszyscy pozostali członkowie amerykańskiej kadry[2].

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W zawodowym boksie zadebiutował 24 kwietnia 1980 roku, nokautując w pierwszej rundzie Hanka Whitmore'a. 18 czerwca 1981 roku pokonał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie Reggie'ego Jonesa, zdobywając mistrzostwo stanu New Jersey w wadze średniej. Po dwudziestu zwycięskich pojedynkach przegrał przez jednogłośną decyzję z doświadczonym Mustafą Hamsho.

Mistrzostwo wagi półciężkiej[edytuj | edytuj kod]

6 września 1986 roku zdobył mistrzostwo federacji IBF, zwyciężając z dotychczas niepokonanym na zawodowych ringach złotym medalistą olimpijskim z Moskwy, Slobodanem Kačarem. Broniąc po raz pierwszy tytułu, 26 grudnia 1986 roku pokonał przez TKO w pierwszej rundzie Davida Searsa. 21 lutego 1987 roku równie szybko uporał się z drugim pretendentem Williem Edwardsem − znokautował go w drugiej rundzie[3]. 3 maja 1987, broniąc tytułu po raz trzeci, wygrał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie z Jimem MacDolandem[4].

Mistrzostwo stracił 29 października 1987 roku, przegrywając przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie z Charlesem Williamsem[5].

22 maja 1988 roku przegrał przez decyzję większości z byłym mistrzem WBC w wadze półciężkiej, Dennisem Andriesem. Po dwóch kolejnych zwycięskich pojedynkach, 4 marca 1989 roku zmierzył się z mistrzem WBA w wadze półciężkiej, Virgilem Hillem. Przegrał z nim przez jednogłośną decyzję. 25 czerwca 1989 roku Czyz zmierzył się w pojedynku rewanżowym z mistrzem IBF, Charlesem Williamsem. Ponownie przegrał przed czasem, gdy sędzia zatrzymał walkę po dziesiątej rundzie[6]. Następnie stoczył jeszcze dwie zwycięskie walki, w tym znokautował złotego medalistę olimpijskiego z Seulu, Andrew Maynarda.

Mistrzostwo wagi junior ciężkiej[edytuj | edytuj kod]

Po walce z Maynardem przeszedł do wagi junior ciężkiej. 8 marca 1991 roku zdobył pas WBA, pokonując przez niejednogłośną decyzję Roberta Danielsa. Broniąc tytułu po raz pierwszy, pokonał jednogłośnie na punkty Basha Aliego. 8 maja 1992 roku podczas kolejnej walki w obronie tytułu pokonał również jednogłośnie Donny'ego Lalonde. Po tym pojedynku Czyz zrzekł się mistrzostwa. Po prawie dwuletniej przerwie powrócił na ring w 1994 roku. Stoczył pięć walk, po czym postanowił zmienić kategorię wagową na wyższą.

Waga ciężka[edytuj | edytuj kod]

10 maja 1996 roku zmierzył się z Evanderem Holyfieldem. Przegrał przez techniczny nokaut w piątej rundzie[7]. Na ring powrócił 12 czerwca 1998 roku, przegrywając przez TKO w drugiej rundzie z Corriem Sandersem. Po tej walce definitywnie zakończył karierę.

Poza sportem[edytuj | edytuj kod]

Przez wiele lat był komentatorem bokserskim dla telewizji Showtime, jednakże musiał zrezygnować z tej posady, gdy po raz czwarty został zatrzymany za prowadzenie samochodu pod wpływem alkoholu[8]. Był żonaty z aktorką Kimberly Ross, z którą ma córkę. Jest członkiem Mensy, organizacji skupiającej ludzi o wysokim ilorazie inteligencji. W 2009 roku został wprowadzony do Polish-American Sports Hall of Fame.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Greg Smith, Boxing: An Interview with Bobby Czyz Part 3: Heavyweights, Heavy Issues, and a Distinctive Legacy [online], hardcoreboxing.net, 19 września 2005 [zarchiwizowane z adresu 2006-06-13].
  2. Meandry życia Bobby’ego Czyza. boxingnews.pl. [dostęp 2011-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-12)]. (pol.).
  3. Bobby Czyz vs. Willie Edwards. boxrec.com. (ang.).
  4. Bobby Czyz vs. Jim MacDonald. boxrec.com. (ang.).
  5. Bobby Czyz vs. Charles Williams (1st meeting). boxrec.com. (ang.).
  6. Charles Williams vs. Bobby Czyz (2nd meeting). boxrec.com. (ang.).
  7. Evander Holyfield vs. Bobby Czyz. boxrec.com. (ang.).
  8. Ex-Boxer Faces Jail For Drunken Driving. NYTimes.com. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]