54°05′16″N 20°04′14″E/54,087778 20,070556Bogatyńskie
| Artykuł |
54°5′16″N 20°4′14″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
54°6'N, 20°5'E |
| - błąd |
2270 m |
| Odległość |
1684 m |
| wieś | |
 Pałac we wsi Bogatyńskie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo |
Karkajmy |
| Liczba ludności (31 grudnia 2012) |
57[1] |
| Strefa numeracyjna |
55 |
| Kod pocztowy |
11-130[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NLI |
| SIMC |
0153710 |
Położenie na mapie gminy Orneta  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lidzbarskiego  | |
| 54°05′16″N 20°04′14″E/54,087778 20,070556
| |
Bogatyńskie (dawniej Bogatyń, niem. Tüngen) – wieś w Polsce na Warmii położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Orneta.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś rycerska lokowana na prawie pruskim w 1287 r., w 1287 lokacja zmieniona na prawo chełmińskie. Pierwotna nazwa wsi pochodzi od nazwiska pierwszych właścicieli – rodu Tunge. Z tego rodu wywodził się biskup warmiński Mikołaj Tungen (1467-1489).
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Zachował się późnobarokowy pałac z 1772 r., zbudowany dla Stanisława Rutkowskiego, rozbudowany na przełomie XIX i XX w. Pałac założony na planie prostokąta z ryzalitem na osi, nakryty mansardowym dachem z trzykondygnacyjnym ryzalitem na krótkiej osi. Oś długą przedłuża parterowa oficyna i neogotycka baszta z przełomu XIX/XX wieku będąca wieżą ciśnień. We frontonie herb Rutkowskich (Pobóg) na tle rokokowo-klasycystycznej dekoracji. W zespole folwarcznym zachowała się oficyna i ruina spichlerza. Obok pałacu pozostałości parku. Po II wojnie światowej pałac użytkowany był przez PGR.
Ryglowy kościółek i neogotycka kaplica rodu Biell Tungen z 1859[3].
Sołectwo[edytuj | edytuj kod]
Wieś Bogatyńskie wchodzi w skład sołectwa Karkajmy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Plan odnowy sołectwa Karkajmy na lata 2014-2021. Karkajmy: 2014, s. 7.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 75 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 140
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury, przewodnik. Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7 s. 114
- Rzempołuch A., 1993. Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich. Agencja Wyd. "Remix", Olsztyn
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Sołectwa | |
| Miejscowości niesołeckie |
