Bogoria Skotnicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogoria Skotnicka
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

sandomierski

Gmina

Samborzec

Wysokość

147 m n.p.m.

Liczba ludności (2011)

410[2][3]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-650[4]

Tablice rejestracyjne

TSA

SIMC

0806648[5]

Położenie na mapie gminy Samborzec
Mapa konturowa gminy Samborzec, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Bogoria Skotnicka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Bogoria Skotnicka”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bogoria Skotnicka”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Bogoria Skotnicka”
Ziemia50°36′41″N 21°40′03″E/50,611389 21,667500[1]

Bogoria Skotnickawieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Samborzec[5][6].

Integralne części wsi Bogoria Skotnicka[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0806654 Bałkany część wsi
0806660 Dąbrowa część wsi
0806677 Dołki część wsi

Miejscowa ludność katolicka przynależy do Parafii św. Jana Chrzciciela w Skotnikach[7].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość Bogoria Skotnicka jest jedną z 28 wsi należących do gminy Samborzec. Położona jest nad rzeką Wisłą od południowej strony, po stronie północnej zaś znajduje się jezioro Bogoryjskie. Od zachodu sąsiaduje ze wsią Skotniki, a ze wschodu z Ostrołęką. Wieś usytuowana jest w znacznej części wzdłuż drogi powiatowej, biegnącej od Sandomierza ze wschodu na zachód, w pobliżu wału wiślanego. Pozostała część wsi znajduje się przy drodze gminnej równoległej do drogi powiatowej biegnącej w kierunku Skotnik, oraz przy drodze gminnej prowadzącej na północny wschód tzw. „Bałkany” do lasku „Ociercin” oraz jeziora Bogoryjskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Bogoria nadana była rycerskiemu rodowi Bogoriów, jako pierwszemu sławnemu rycerzowi – Mikołajowi Bogorii. Jan Długosz pisał o nim w kronikach jako o fundatorze opactwa Cystersów w Koprzywnicy w roku 1185. Kroniki mówią też o księżnej Marii, żonie Bolesława Kędzierzawego, jako wcześniejszej właścicielce tych okolic. Po objęciu Sandomierszczyzny we władanie Kazimierza II Sprawiedliwego, osadę Bogorię wraz z okolicznymi osadami od roku 1167 otrzymuje Mikołaj Bogoria. Był on promotorem kultu Św. Floriana i kierunków jego ekspansji na wschód, czyli Ruś. Comes Mikołaj Bogoria to jedyny rycerski fundator opactwa cysterskiego w księstwie sandomierskim.

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne[edytuj | edytuj kod]

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Bogorii Skotnickiej zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[8]
Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miasta
Nazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektu
I. Gromada SAMBORZEC
  1. Bogoryja Skotnicka
  1. Bałkany
  2. Bogoryja Ostrołęcka
  3. Bogoryja Skotnicka A
  4. Bogoryja Skotnica B
  5. Bogoryja Zajezierska
  6. Dąbrowa
  7. Dołki
  8. Klębin
  9. Matnia
  10. Ociercin
  11. Podwale
  1. Bałkany – pole
  2. Błota – pole
  3. Dąbrowa – pole
  4. Dębowe – pole
  5. Dołki – pole
  6. Górki – pole
  7. Kępa – krzaki
  8. Klębin – pole
  9. Kopanina – pole
  10. Krzywda – pole
  11. Ociercin – drzewa, pole
  12. Półanki – pole
  13. Przyłanie – pole
  14. Samborzanka – dawna rzeczka
  15. Soszyce – pole, stawy
  16. Za Wałem – pastwisko
  17. Zawierzbie – pastwisko

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 7664
  2. Wieś Bogoria Skotnicka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 74 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Miejscowości należące do parafii- na stronie Diecezji Sandomierskiej.
  8. Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 32. Powiat sandomierski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 47-48.