Bogusław Kierc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogusław Kierc
Ilustracja
Bogusław Kierc podczas prawykonania światowego przez Zespół MW 2 dedykowanej Zespołowi przez Bogusława Schäffera kompozycji scenicznej "TIS-MW 2" dla aktora, mima, tancerki i 5 muzyków (Kraków, Aula PWSM "Florianka", 25 kwietnia 1964 r.)
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1943
Bielsko-Biała

Zawód

aktor, reżyser, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka Honorowa Wrocławia

Bogusław Kierc (ur. 22 stycznia 1943 w Bielsku-Białej) – polski poeta, krytyk literacki, aktor, reżyser, pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Debiutował jako poeta w 1961 r. na łamach prasy. W latach 1964 - 1966 współpracował z Zespołem MW 2. Na przełomie lat 60. i 70. XX w. należał do grupy literackiej Ugrupowanie 66[1]. Jako aktor związany jest Wrocławskim Teatrem Współczesnym w latach 1967–1973, 1976-1984 i od 2000 roku, jako reżyser – z Teatrem Banialuka w Bielsku-Białej. W 1965 roku zagrał jedną z dwóch głównych ról w filmie Andrzeja Wajdy Popioły – Krzysztofa Cedro. W latach 1990–1992 był dyrektorem artystycznym Teatru Współczesnego w Szczecinie. W Szczecinie wyreżyserował kilka sztuk m.in. Żona Lota Szymborskiej, Figle Kobiet Szekspira, Klątwa Wyspiańskiego oraz Wzniosły upadek Anioła według Przybosia. Wiele lat wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego we Wrocławiu (przedmioty: wiersz, elementarne zadania aktorskie w planie żywym).

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Nagość stokrotna (1971)
  • Ciemny chleb (1973)
  • Przyboś i (1976)
  • Coraz weselsza, coraz mniej (1978)
  • Teatr daremny (1980)
  • Ktokolwiek (1980)
  • Niewinność (1981)
  • Rezurekcja (1982)
  • Modlitwa przeciw rozpaczy (1985)
  • Łagodny, miły (1986)
  • Źródło światła (1988)
  • Dla radości (1992)
  • Wzniosły upadek anioła (1992)
  • Boże cielę albo dziurka wesołości (1994)
  • Sekundy (1994)
  • Widzialne Niewidzialne (1996)
  • Raz na zawsze (1997)
  • Tyber z piaskiem (1997)
  • Czary (1999)
  • Zaskroniec (2003)
  • Szewski poniedziałek (2005)
  • Plankton (2006)
  • Cło (2008)
  • Rtęć (2010)
  • Bazgroły dla składacza modeli latających (2010)
  • Manatki (2013)
  • Cię-mność (2014)
  • Karawadżje (2016)
  • Jatentamten (2017)
  • Notespropera (2018)
  • Osa (2019)

Opracował[edytuj | edytuj kod]

  • Wiosny dziejowe Juliana Przybosia (wybór tekstów)
  • Rafał Wojaczek, Utwory zebrane

Odznaczenia, nagrody i nomiacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gazda 2009 ↓.
  2. a b Wrocław. Odznaczenie i gratulacje dla Bogusława Kierca od wicepremiera Piotra Glińskiego [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny, 23 stycznia 2023 [dostęp 2023-07-29] (pol.).
  3. Glorie Artis z okazji Światowego Dnia Lalkarstwa. mkidn.gov.pl, 2010-03-23. [dostęp 2012-11-26].
  4. Znamy nominacje do Nagrody Orfeusza [online], wirtualnywydawca.pl, 25 kwietnia 2018 [dostęp 2018-04-25] (pol.).
  5. Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego – NOMINOWANI [online], www.orfeusz-nagroda.pl [dostęp 2019-05-02].
  6. Wiadomości – Nominacje do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy – Kulturalna Warszawa [online], Kultruralna Warszawa [dostęp 2020-06-02] (pol.).
  7. Odznaka Honorowa Wrocławia - Wrocław z wdzięcznością "Wratislavia Grato Animo" [online], bip.um.wroc.pl [dostęp 2023-07-30].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]