Bogusław Wiłkomirski
Data i miejsce urodzenia |
10 marca 1949 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
biochemik |
Tytuł naukowy |
profesor nauk biologicznych |
Edukacja | |
Alma Mater | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Bogusław Andrzej Wiłkomirski (ur. 10 marca 1949 w Łodzi[1]) – polski biochemik, profesor nauk biologicznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent XXXVII Liceum Ogólnokształcącego im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie (1966)[1]. W 1971 ukończył studia z zakresu chemii na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego[2]. Doktoryzował się w 1977 na Wydziale Biologii UW na podstawie rozprawy zatytułowanej Biosynteza estrów alkoholi trójterpenowych w kwiatach Calendula officinalis. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1987 w oparciu o pracę Struktura, rozmieszczenie subkomórkowe i biosynteza pięciocyklicznych trioli triterpenowych w kwiatach Calendula officinalis[1]. Tytuł naukowy profesora nauk biologicznych otrzymał 1 stycznia 2001. Specjalizuje się w biogeochemii i ekotoksykologii[3].
Od 1971 związany był z Uniwersytetem Warszawskim, na którym w 2008 objął stanowisko profesora zwyczajnego[2]. Pracował w Instytucie Biochemii UW, będąc w latach 80. jego wicedyrektorem. W 1988 przeszedł do Instytutu Botaniki, którego dyrektorem był w latach 2002–2005 i 2008–2009[1]. Ponadto w latach 1990–1996 i w kadencji 2005–2008 był prodziekanem Wydziału Biologii UW[1][4]. W 2009 został zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego na Uniwersytecie Humanistyczno-Przyrodniczym Jana Kochanowskiego w Kielcach, przekształconym w 2011 w Uniwersytet Jana Kochanowskiego. Na UJK dołączył do Samodzielnego Zakładu Ochrony i Kształtowania Środowiska na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym[2]. Po jego przekształceniu w katedrę, objął w 2012 kierownictwo Zakładu Biogeochemii Ekosystemów Lądowych[5].
Autor lub współautor ponad 125 prac, w tym podręczników do chemii dla szkół podstawowych i średnich. W latach 1994–2009 wypromował czterech doktorów[3]. W 1994 został rzeczoznawczą merytorycznym Ministerstwa Edukacji Narodowej[1]. Odbył staże naukowe w Instytucie Chemii Organicznej Mołdawskiej Akademii Nauk (1973–1974) i Instytucie Biochemii Uniwersytetu w Liverpoolu (1979)[6]. Członek m.in. Polskiego Towarzystwa Toksykologicznego[2], Phytochemical Society of North America (1998–2001), Phytochemical Society of Europe, International Society for Environmental Biogeochemistry, International Advisory Committee i Związku Literatów Polskich[5].
W młodości uprawiał judo (3 dan; uzyskał uprawnienia sędziego tej dyscypliny), szermierkę i taternictwo. Był prezesem klubu AZS Uniwersytet Warszawski i Warszawsko-Mazowieckiego Związku Judo oraz sekretarzem zarządu Polskiego Związku Judo. Jego synem jest judoka Krzysztof Wiłkomirski, medalista mistrzostw świata i olimpijczyk. Wspólnie opublikowali książkę pt. Judo, nie tylko dla dzieci (2016)[7].
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2005)[8] i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2007). W 1988 podjął współpracę z Narodowym Uniwersytetem Uzbekistanu, na którym koordynował grant europejski (2006–2007). W 2011 uzbecka uczelnia uhonorowała go tytułem doktora honoris causa[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Renata Fandrejewska: Wiłkomirski Bogusław. up.krakow.pl. [dostęp 2018-04-10].
- ↑ a b c d Prof. zw. dr hab. Bogusław Wiłkomirski. ujk.edu.pl. [dostęp 2018-04-10].
- ↑ a b Prof. dr hab. Bogusław Andrzej Wiłkomirski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-04-10] .
- ↑ Dziekani i prodziekani. biol.uw.edu.pl. [dostęp 2018-04-10].
- ↑ a b c Krzysztof Pikoń, Agnieszka Sokołowska: Złota księga nauk przyrodniczych 2017. Wyd. 2. Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2017, s. 504–505. ISBN 978-83-942601-7-0.
- ↑ Prof. dr hab. Bogusław Wiłkomirski. cent3.uw.edu.pl. [dostęp 2018-04-10].
- ↑ „Judo, nie tylko dla dzieci”. dodzieci.pl. [dostęp 2018-04-10].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 września 2005 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 78, poz. 1105).
- Absolwenci Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Związku Literatów Polskich (III Rzeczpospolita)
- Polscy doktorzy honoris causa zagranicznych uczelni
- Ludzie urodzeni w Łodzi
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Polscy biochemicy
- Polscy działacze judo
- Wykładowcy Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
- Wykładowcy Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego
- Urodzeni w 1949
- Prezesi polskich klubów sportowych
- Ludzie nauki związani z Warszawą